Εντωμεταξύ ο εκτροχιασμός συνεχίζεται…

Μια που ακούμε τελευταία σκοτεινές συνεντεύξεις ανθρώπων που μέχρι χθες υπεράσπισαν με μανία αυτά που απαρνούνται τώρα, ας θυμηθούμε λίγο τα γεγονότα…

Από το Οκτώβριο 2009 μέχρι και τον Ιούνιο 2010 ο Παπανδρέου απευθύνθηκε στην ΕΕ, η οποία δεν ήθελε να δείξει αλληλεγγύη στην πράξη τότε, ούτε να αποδέχεται πως το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό, δηλαδή αυτά που είχε την διορατικότητα ο Παπανδρέου να επισημάνει από τότε, μαζί με την αναγκαιότητα δημιουργίας από την ΕΕ ενός μηχανισμού στήριξης, τον οποίο η Ευρώπη (με τους Μερκοζί) καθυστέρησε εγκληματικά. Παράλληλα ο π. Πρωθυπουργός είχε απευθυνθεί και σε άλλες χώρες για οικονομική στήριξη. Αλλά δυστυχώς, τα επιτόκια και οι ίδιες οι χώρες τον ώθησαν προς το ΔΝΤ. Η απόφαση πάρθηκε από όλο το Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης και την στήριξαν όλοι οι υπουργοί σε όλα τα μέσα. Ένας από αυτούς και ο Λοβέρδος. Για να γυρίζουμε ακόμα πιο πίσω και να δούμε πως ακριβώς οδηγηθήκαμε στο ΔΝΤ, θα πάω- για τους πιο «ξεχασιάρηδες»- στην προεκλογική περίοδο του 2007. Και θα μιλήσω ανοιχτά για τα «παπαγαλάκια» της διαπλοκής, τα οποία πέρασαν τότε- σε όλα τα καφενεία και πεζοδρομία-  το μήνυμα: «ας δώσουμε και την δεύτερη ευκαιρία στον Καραμανλή, για να ολοκληρώσει»… ήταν τα ίδια «στελέχη» και τσιράκια ενός παλαιού μηχανισμού που έκρυβε το κομματικό πρόγραμμα στα πατάρια για να μην το μοιράζει… ενός μηχανισμού που κρατούσε από το 1996 και όταν μίλαγε για «αλλαγή με καινούργια πρόσωπα», αυτό ήταν, στην ουσία, αλλαγή με έμπιστα τσιράκια, η και συγγενείς, έτσι ώστε να διατηρηθεί ο έλεγχος… διαχρονικά… για τότε και για το μέλλον… Είναι όλοι αυτοί που τους ονόμαζα- μετά το βιαστικό «Ζάππειο»-  «στατικές βόμβες», που είχαν ένα και μοναδικό στόχο μέσα σε ένα σοσιαλιστικό κόμμα- ενός δικού τους προορισμού, η αν όχι, έστω και διάλυση… γιατί όχι??? Βέβαια και, επόμενο ήταν να δω αρκετά από τα μέτρα που πάρθηκαν, κιόλας από τότε, διατυπωμένα στην πολιτική πλατφόρμα του Βενιζέλου, στην κούρσα του 2007 για την προεδρία. Μια πολιτική πλατφόρμα που στήριξε και ο ίδιος ο Λοβερδος, σθεναρά, από τότε. Βέβαια ότι τα κίνητρα που είχαμε όταν πήραμε τα μέτρα το 2010 ήταν τελείως άλλα, από επιβλητική ανάγκη να κρατήσουμε όρθια την χώρα. 

Δεν μπορώ να ξεχάσω ότι, αν θα ήμασταν κυβέρνηση από το 2007, δεν θα είχαμε φτάσει στο χείλος του γκρεμού και ούτε δεν θα είχαμε απευθυνθεί στο ΔΝΤ!!! 
Ούτε ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΩ ότι είναι ΟΙ ΙΔΙΟΙ που ζητούσαν το 2007 (στα κρυφά, μεσώ δούλικων στελεχών που ροκάνιζαν το κίνημα και την προεδρική θέση) «να δώσουμε την δεύτερη ευκαιρία στον Καραμανλή για να ολοκληρώσει»!  Το ΤΙ να ολοκληρώσει και το ΓΙΑΤΙ ειδικά, το καταλαβαίνουμε τώρα, όταν μερικοί από αυτούς μας ζητάνε και τα ρέστα… και μας το παίζουν «αντιμνημονιακοι» και «αντί ΔΝΤ». Οι ίδιοι δηλαδή που μας έσπρωξαν με τις «πολιτικές» τους κινήσεις, εκεί. 
Επίσης, δεν μπορώ να ξεχάσω πως χτυπήσαν το χέρι στο τραπέζι στον εκλεγμένο Πρωθυπουργό με 44%, και του έλεγαν «παραιτήσου τώρα!» σαν άλλη μια καλά μελετημένη αποστασία. Και μάλιστα, με πρόφαση την απόφαση για ένα δημοψήφισμα που θα είχε δώσει φωνή σε έναν περήφανο λαό, ξεχασμένο από μια κακόβουλη συντιριτική ηγεσία της ΕΕ. (Βεβαία είναι οι ίδιοι που στηρίζουν από ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ τον δεξιό Σαμαρά, τον οποίο συνέχιζουν να στηρίζουν, με όλες τις καθυστερήσεις και τις μεγάλες αδικίες που πράττει αυτή η κυβέρνηση εις βάρος του λαού.)

Γεμάτοι θράσος – βασισμένο μάλλον στην «μνήμη της κατσαρίδας» που λένε οι ίδιοι ότι έχει ο λαός- απαρνούνται τον παρελθόν τους, αντιλαμβάνονταν ότι οι ίδιοι δεν έχουν χώρο στο μέλλον. Οι συνεντεύξεις στα φιλικά τους ελληνικά ΜΜΕ, είναι το «κύκνειο άσμα» των ασχημόπαπων που ήθελαν να περάσουν για κύκνοι… Βέβαια, ο λαός έχει μια παροιμία για αυτούς «εκεί που μας χρωστούσαν, μας ζήτησαν και το βόδι»… 

Όταν έναν θεωρείται «κουτσό άλογο» (βλέπε ΒΒ), όλη η γνωστή συμμορία μεριμνά για άλλο «πουλέν». Στην προκειμένου περίπτωση το νούμερο 2 του Σημίτη- ο Λοβερδος. Ο οποίος «ξέχασε» ότι παλιά υποστήριζε με πάθος, και έγινε ξαφνικά «αντιμνημονιακός». Οφείλω να ομολογήσω ότι τέτοια γελοία κωλοτούμπα δεν είδα ούτε στον Σαμαρά, (τον οποίο Σαμαρά στηρίζει τώρα με νύχια και με δόντια ο «αντιμνημονιακός" Λοβέρδος…) Βέβαια, υποψιάζομαι ότι η δημιουργία πολλών «κέντρο- αριστερών» κομμάτων, στην ουσία, αποσκοπεί στο να «τσιμπήσουν» καινούργιους «πελάτες», τώρα που «ξεμείνανε». Όπως και μια μάχη ανάμεσα φίλων για το ποιος θα κρατήσει το μεγαλύτερο κομμάτι της «πίτας» (προεδρία) μετά από μια μελλοντική ένωση των κομματιών της όποιας «μεταρρύθμισης»- “gr” κιόλας.

Όσα κόμματα δήθεν "κέντρο- αριστερά" και να κάνουν, όσες "σοσιαλιστικές" και "δημοκρατικές" ταμπέλες και να χρησιμοποιούν, όσα πολλά ψέματα και να λένε, όσες σβούρες και κωλοτούμπες και αν κάνουν, όσα τραπεζικά λεφτά & ρουσφέτια και αν μοιράζουν σε στελέχη και στελεχάρες όλων των κομμάτων, ο κόσμος τους σιχάθηκε! Απλά και καθαρά!

Υ.Γ. Τελευταία παρατηρώ μια έντονη προσπάθεια στήριξης τρίτου «πουλέν» του συγκροτήματος, ο οποίος ακούει στο όνομα Στουρνάρα. Μαζί με δημοσιεύσεις βιβλίων και ανακοινώσεις «ομίλων προβληματισμού» μάλλον, με την γνωστή συνταγή… με την ίδια που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ τώρα, όπως και οι «δημοσκοπήσεις» έτσι ώστε να μας (υπό)δείξουν ότι ο πιο «πετυχημένος» υπουργός της κυβέρνησης Σαμαράς είναι ο Στουρνάρας… Να "χαρώ" «πετυχημένη» κυβέρνηση αν αυτός είναι ο πιο "πετυχημένος"… Απλά, όπως είπαμε και άλλη φορά, "ο μονόφθαλμος βασιλεύει ανάμεσα στους τυφλούς"…

Και εντωμεταξύ ο εκτροχιασμός αυτών συνεχίζεται… και δεν το παίρνουν καν χαμπάρι…