Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Καλές γιορτές, με υγεία και αγάπη!


Για κάθε ομορφιά υπάρχει ένα μάτι για να την αντικρύσει. Για κάθε αλήθεια υπάρχει ένα αυτί να την ακούσει. Για κάθε αγάπη υπάρχει μία καρδιά για να την φιλοξενήσει. Καλό ξημέρωμα Αγάπης, με όλο και περισσότερο Φως :-)  

Η ψυχή που μπορεί να μιλήσει με τα μάτια, μπορεί και να φιλήσει με το βλέμμα.

Μόνο Αγάπη σε ΟΛΕΣ τις ψυχές, ειδικά στις παγωμένες ...


Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Το ύψος η το βάθος…

Η ζωή σου αποφασίζει
αν θα σε θυμούνται
ως Μαντέλα

ή ως Βαγγέλα....

Για τον ασυμβίβαστο Μαντέλα σχετικό άρθρο ΕΔΩ

Επίσης σχετικό (από την ανάποδη) είναι και το ακόλουθο (ΜΗΝ το ακολουθείτε!) ανέκδοτο(?):


Όταν ακούω τον Βενιζέλο να λέει “με χτυπάνε τα συμφέροντα”, πάντα θέλω να συμπληρώνω: “φιλικά στην πλάτη".

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Wall Street Journal: “Ο Σαμαράς έχει διχασμένη πολιτική προσωπικότητα. Η καριέρα του ελίσσεται μεταξύ της εθνικιστικής ρητορείας και μιας οξυδερκούς νηφαλιότητας.”

Wall Street Journal: Ο Σαμαράς και οι συνεργάτες του χρησιμοποιούν ακροδεξιά ρητορική για να πάρουν ψηφοφόρους της ΧΑ

Για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής και των εγκληματικών ενεργειών της αλλά και για την προσέγγιση των οπαδών της από το περιβάλλον του Αντώνη Σαμαρά γράφει η Wall Street Journal, η οποία κατηγορεί... τον πρωθυπουργό πως «του ασκείται κριτική ότι αγκάλιασε την ακροδεξιά ρητορική», ενώ αναφέρει πως έχει «διχασμένη πολιτική προσωπικότητα».

Σε δημοσίευμα της, η αμερικανική εφημερίδα αναφέρει πως σύμφωνα με τα φερόμενα ως θύματα της Χρυσής Αυγής οι Αρχές δίστασαν να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη βία του κόμματος για ψηφοθηρικούς λόγους και υποστηρίζει ότι σε αυτή την πολιτική παίζει ρόλο και η προσωπικότητα του Αντώνη Σαμαρά:

«Ενας σημαντικός παράγοντας λένε μερικοί αξιωματούχοι και αναλυτές, είναι η διχασμένη πολιτική προσωπικότητα του πρωθυπουργού. Ο κ. Σαμαράς κατάγεται από μια φιλελεύθερη μητέρα από την αριστοκρατία των Αθήνων και έναν δεξιό πατέρα από ένα φτωχό αντικομουνιστικό χωριό. Η καριέρα του ελίσσεται μεταξύ της εθνικιστικής ρητορείας και μιας οξυδερκούς νηφαλιότητας.

Ο κ. Σαμαράς απεχθάνεται τους νεοναζί. Η προγιαγιά του η Πηνελόπη Δέλτα, κόρη ενός πατριώτη εκδότη αυτοκτόνησε το 1941 την ημέρα που οι εισβολείς Γερμανοί ύψωσαν την σβάστικα στην Ακρόπολη. Ωστόσο η βάση του, είναι μια φράξια της Δεξιάς της ΝΔ, η οποία βρίσκεται σε επιφυλακή επειδή οι υποστηρικτές της πήγαν στην αγκαλιά της Χρυσής Αυγής. Για να τους κερδίσει πίσω, μερικοί από τους συμβούλους του είπαν πως η ΝΔ πρέπει να απορρίψει κάθε αντιφασιστική γραμμή και να δείξει πως είναι το πραγματικό σπίτι για τους ψηφοφόρους που είναι υπέρ της αντιμετώπισης της μετανάστευσης. και των ανυπάκουων διαδηλωτών της Αριστεράς. Η ρητορική του κ. Σαμαρά για τις περσινές εκλογές, καλούσε σε ''αναμόρφωση'' των πόλων από τους μετανάστες ''τυράννους'' για τους οποίους είπε ότι κουβαλούν ''πολλές αρρώστιες''. Οι επικριτές του, είπαν πως υιοθέτησετην ξενοφοβία της άκρας Δεξιάς».

Συνεχίζοντας, η Wall Street Journal παραθέτει τις δηλώσεις ενός αξιωματούχου της κυβέρνησης ο οποίος δήλωσε επιθυμώντας να διατηρηθεί η ανωνυμία του, πως «δεν δίναμε πολύ σημασία στα μαχαιρώματα των μεταναστών, επειδή δεν έβγαιναν στον Τύπο και οι εισαγγελικές αρχές δεν έδιναν μεγάλη σημασία» και κατηγορεί και τον Τάκη Μπαλτάκο:


«Πριν από έναν χρόνο, ο επικεφαλής ενός συμβουλευτικού οργανισμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα ο Κωστής Παπαϊωάννου, παρουσίασε την ετήσια έκθεση του στον στενό σύμβουλο του πρωθυπουργού, Τάκη Μπαλτάκο. Ο κ. Μπαλτάκος άνοιξε μια ενότητα για την ρατσιστική βία και την πέταξε στο τραπέζι λέγοντας σύμφωνα με τον κ. Παπαϊωάννου: ''Δεν μας νοιάζουν τα δικαιώματα των ξένων''». Οι κατηγορίες στο πρόσωπο του συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά συνεχίζονται με την αμερικανική εφημερίδα να τονίζει πως κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για τις συλλήψεις των μελών της ΧΑ, ο Τάκης Μπαλτάκος διαφώνησε λέγοντας πως θα έχαναν την συμπάθεια από συντηρητικά στρώματα ψηφοφόρων, ενώ και άλλοι συνεργάτες του πρωθυπουργού διαφώνησαν και χαρακτήρισαν την αντιμετώπιση της ΧΑ ως «πολιτικό ρίσκο», αναφέρει η WSJ.

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

ΕΛΣΤΑΤ: Στα όρια της φτώχειας το 23,1% - 2.535.000 άνθρωποι- του πληθυσμού της χώρας

Το 23,1% του πληθυσμού της χώρας, ή 914.873 νοικοκυριά με 2.535.700 άτομα, ως μέλη, ήταν το 2012 (εισοδήματα 2011) σε κίνδυνο φτώχειας, ποσοστό που ήταν το υψηλότερο στην Ευρώπη.

Ενώ, εάν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ήταν 3.795.100 άτομα (επιπλέον 391.800 άτομα σε σχέση με το 2011) ή το 34,6% του συνόλου του πληθυσμού, που αποτελεί το 3ο υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη μετά τη Βουλγαρία και τη Λετονία. Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν, από την έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), για το Εισόδημα και τις Συνθήκες Διαβίωσης των νοικοκυριών. Σημειώνεται ότι, δεν περιλαμβάνονται στην έρευνα οι πληθυσμιακές ομάδες που κατά τεκμήριο είναι φτωχές, όπως άστεγοι, άτομα σε ιδρύματα, παράνομοι οικονομικοί μετανάστες, Ρομά, κ.λπ. Σύμφωνα με την έρευνα, το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 5.708 ευρώ ετησίως ανά άτομο και σε 11.986 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών. Όταν, το μέσο ετήσιο ατομικό ισοδύναμο εισόδημα ανέρχεται σε 10.676 ευρώ και το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών σε 17.977 ευρώ. Μάλιστα, το ποσοστό κινδύνου φτώχειας πριν από όλες τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (δηλαδή, μη συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιδομάτων και των συντάξεων στο συνολικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών) αυξάνεται από το 23,1% σε 49,8%, ενώ, όταν περιλαμβάνονται μόνον οι συντάξεις και όχι τα κοινωνικά επιδόματα, μειώνεται στο 26,8%. Σημειώνεται ότι, οι κοινωνικές μεταβιβάσεις-συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων- αποτελούν το 40,5% του συνολικού ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών της χώρας, εκ του οποίου οι συντάξεις αναλογούν στο 36,1%, ενώ τα κοινωνικά επιδόματα στο 4,4%.

Το ποσοστό του πληθυσμού που απειλείται περισσότερο από τη φτώχεια, ως προς το σύνολο του πληθυσμού, είναι:
- Μονογονεϊκά νοικοκυριά με, τουλάχιστον, ένα εξαρτώμενο παιδί (66%)
- 'Ανδρες άνεργοι (52,1%)
- Λοιποί μη οικονομικά ενεργοί (εκτός συνταξιούχων (33,3%)
- Παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (26,9%)
- Μονοπρόσωπα νοικοκυριά με μέλος θήλυ (24,1%)
- Νοικοκυριά με έναν ενήλικα ηλικίας 65 ετών και άνω (23,5%)

Επίσης, το ποσοστό κινδύνου φτώχειας είναι υψηλότερο στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες (23,6% έναντι 22,5%).

Όσον αφορά στον πληθυσμό που βρίσκεται σε σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό (πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας ή με υλικές στερήσεις, δηλαδή πληθυσμός που στερείται τουλάχιστον 4 από ένα κατάλογο 9 αγαθών και υπηρεσιών, ή που διαβιεί σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας), από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ προκύπτουν τα εξής:

• Ο πληθυσμός που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, ανέρχεται στο 34,6% του πληθυσμού της χώρας. Ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι υψηλότερος για άτομα ηλικίας 18- 64 ετών (37,7%)
• Ο πληθυσμός ηλικίας 18- 64 ετών που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, εκτιμάται για τους Έλληνες σε 36% και για τους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα σε 62,7%
• Ο πληθυσμός ηλικίας 18- 64 ετών που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, εκτιμάται για τους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα, αλλά γεννήθηκαν σε χώρα εκτός Ελλάδας σε 56,4%


Μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, στην Ελλάδα είναι το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας (23,1%) και στην Ισλανδία το χαμηλότερο (7,9%). Σε σχέση με τη φτώχεια ή τον κοινωνικό αποκλεισμό, τα υψηλότερα ποσοστά εμφανίζουν η Βουλγαρία (49,3%), η Λετονία (36,6%) και η Ελλάδα (34,6%). Τα χαμηλότερα ποσοστά εμφανίζουν η Ισλανδία (12,7%), η Νορβηγία (13,8%) και η Ολλανδία (15%).

Και λίγα λένε- είναι η δική μου άποψη, σύμφωνα με αυτά που βλέπω και ακούω. Την ίδια στιγμή που οι φτωχοί γίνονται περισσότεροι και φτωχότεροι, οι πλούσιοι γίνονται  ακόμα πιο πλούσιοι. Από τις δικές μας τσέπες λοιπόν… από το δικό μας μερίδιο στην ευτυχία… μια ευτυχία που η ίδιοι που μας την κλέβουν, μας την παρουσιάζουν ως κάτι που ήδη έχουμε και δεν χρειαζόμαστε παραπάνω. Δυο μέτρα και δυο σταθμά, με την άδεια μας, δυστυχώς. Δεν μπορεί κανείς να σου ανέβει στην πλάτη, αν πρώτα δεν σκύβεις εσύ. Έπρεπε να αρπάξουμε το Δημοψήφισμα ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑ. Θα ήταν το ανώτερο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ που θα έκοβε το ακροσυντηρητικό (ακροδεξιό) «δικαίωμα» τους να αποφασίζουν εις ονόματος μας. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι περιμένουμε ακόμα να μας το δώσουν άλλοι, παρά να ξεσηκωθούμε ώστε να πάρουμε το ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ- ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΜΑΣ. 
«Όταν ο λαός δεν θα ‘χει τίποτα πια να φάει, θα φάει τους πλούσιους.»
Ζαν-Ζακ Ρουσσώ

Νέα δώρα στους μεγαλοεργολάβους - Αυξήσεις μαμούθ στα διόδια

Μόνον οι όροι των τεσσάρων συμβάσεων παραχώρησης του 2007, που προβλέπουν τσουχτερές αυξήσεις στην τιμή των διοδίων και λειτουργία νέων σταθμών στα κομμάτια του εθνικού οδικού δικτύου που κατασκευάσθηκαν ως δημόσια έργα στο παρελθόν, τηρούνται ευλαβικά από την κυβέρνηση με τη συνδρομή της Ε.Ε. στις τροποποιημένες συμβάσεις που κατατέθηκαν στη Βουλή την Παρασκευή.


Η μετατροπή των υποχρεώσεων εργολάβων, παραχωρησιούχων και τραπεζών για χρηματοδότηση των έργων σε καραμπινάτη κρατική ενίσχυση δεν νοθεύει τον ανταγωνισμό. Το Δημόσιο με το "καλημέρα" καλύπτει το χρηματοδοτικό κενό με 1,14 δισ. ευρώ αυξάνοντας τη χρηματοδοτική συμβολή, παρ΄ ότι "φεύγουν" από τις συμβάσεις 300 χλμ. και άνω με χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ κυρίως και θυσία πολύτιμων μεσαίων και μικρών έργων στην περιφέρεια, τα οποία απεντάσσονται.

Σε αυτό το ποσό προστίθενται οι αποζημιώσεις 404 εκατ. ευρώ έως τον Ιούνιο του 2013 επειδή οι κοινοπραξίες σταμάτησαν τα έργα άλλα 170 εκατ. για άλλες "υποχρεώσεις" πάντα του Δημοσίου και άλλα πολλά του παρελθόντος.

Εφόσον κυρωθούν οι συμβάσεις από τη Βουλή και λάβουν την τελική έγκριση από πολλές και διάφορες διευθύνσεις της Κομισιόν αλλά και του σώματος των επιτρόπων, η νέα χρόνια από 1η Ιανουαρίου φέρνει αυξήσεις - φωτιά στις τιμές των διοδίων στα τέσσερα έργα παραχώρησης. Στη Νέα Οδό, Μεταμόρφωση - Σκάρφεια (πριν από τη Λαμία), οι αυξήσεις στην τιμή των διοδίων φτάνουν και το 66%, καθώς η χρέωση των διοδίων από δυόμισι λεπτά το χιλιόμετρο ανεβαίνει στα τέσσερα λεπτά για όλες τις κατηγορίες των οχημάτων.

Αθήνα - Λαμία

Σήμερα λειτουργούν οκτώ σταθμοί, μετωπικοί και πλευρικοί, ενώ προβλέπεται ο υφιστάμενος σταθμός διοδίων Σχηματαρίου να καταργηθεί και η χρέωση του τμήματος Σχηματάρι - Χαλκίδα να γίνεται στον υπό κατασκευή μετωπικό σταθμό διοδίων στο Βαθύ από την 01.01.2015. Επιπλέον θα λειτουργήσουν πλευρικοί σταθμοί του Αγ. Στεφάνου από τον Ιούλιο του 2014 και της Βαρυμπόμπης από τον Ιούλιο του 2015. Στους συχνούς χρήστες που θα πληρώνουν με πομποδέκτη θα εφαρμοστούν κλιμακωτές εκπτώσεις στους σταθμούς διοδίων Αφιδνών, Καπανδριτίου, Μαλακάσας και Οινοφύτων.

Μαλιακός - Κλειδί

Στον οδικό άξονα Αιγαίου Α.Ε., με εννιά σταθμούς, έξι μετωπικούς και τρεις πλευρικούς, από 1.1.2014, στους σταθμούς διοδίων Πελασγίας και Μοσχοχωρίου, το αντίτιμο του διοδίου αυξάνεται έως και 33%, ενώ στους υπόλοιπους παραμένει το ίδιο και σε κάποιες περιπτώσεις η μείωση είναι οριακή, καθώς δεν ξεπερνάει τα 10 λεπτά.

Ελευσίνα - Πάτρα

Οι σταθμοί διοδίων Ελευσίνας και Ισθμού, στον οδικό άξονα Ελευσίνας - Κορίνθου, ο οποίος έχει κατασκευαστεί στο παρελθόν με δημόσιο χρήμα, θα εισπράττονται διόδια και στις δύο κατευθύνσεις, με την αύξηση στην τιμή του διοδίου να ξεκινάει από 12,50% και να φτάνει το 36%. Επίσης θα λειτουργήσουν οι πλευρικοί σταθμοί Ν. Περάμου, Πάχης και Αγ. Θεοδώρων και στις δύο κατευθύνσεις. Μέχρι τώρα ο σταθμός της Ν. Περάμου λειτουργεί στην κατεύθυνση προς Κόρινθο, των Αγ. Θεοδώρων και στις δύο κατευθύνσεις, ενώ της Πάχης δεν λειτουργεί.

Στον υπό κατασκευή άξονα Κορίνθου - Πατρών, μέχρι την ολοκλήρωσή του, θεωρητικά στις αρχές του 2016, η τιμή π.χ. για τα Ι.Χ. θα μειωθεί από 3,10 στα 2,50 ευρώ. Μετά θα ισχύσει η χρέωση διπλής κατεύθυνσης και εκτός των πλευρικών θα προστεθούν μετωπικοί σταθμοί στο Ρίο (σήμερα "εισπράττει" στην κατεύθυνση προς Αθήνα), Νικολέικα και Ζευγολατιό (τώρα λειτουργεί στην κατεύθυνση προς Πάτρα).


Στον οδικό άξονα - φάντασμα Κεντρικής Ελλάδας, για τον οποίο προβλέπεται να κατασκευαστούν μόνον 90 χλμ., από την Ξυνιάδα, στον Δομοκό, έως τα Τρίκαλα, θα συνεχίσει η είσπραξη του διοδίου 1,65 ευρώ για τα Ι.Χ. στον σταθμό διοδίων της Αγίας Τριάδας, στο ύψος των Θερμοπυλών, της εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας.


 Δεν ξέρω αν ο αρθογράφος ήταν ανάμεσα στους αγανακτισμένους του κινήματος «δεν πληρώνω» στα χρόνια της κυβέρνησης Παπανδρέου… (και τώρα με τα τρισχειρότερα της κυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου οι ίδιοι πρώην «αγανακτισμένοι» είναι οι ικανοποιημένοι)… αλλά σίγουρα τώρα ξέχασε το πιο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: ότι μόλις πέρασε η νομοθεσία με την οποία ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΔΙΟΔΙΑ. ΚΑΘΟΛΟΥ. Νομοθεσία που την ψήφισαν αμέσως, ενώ για να ψηφίσουν την τροπολογία για την νομοθέτηση του δημοψηφίσματος τους πήρε ενάμιση χρόνο… σίγουρα, όπως αποδεικνύουν οι πράξεις τους, θεωρούν τους πολλούς Έλληνες ως κατωτέρους. Κρίμα που ζητάνε ψήφο από κατωτέρους τους, λοιπόν. Διότι αυτούς αντιπροσωπεύουν…

Το μυστικό της Σύρου! Πώς η Goldman Sachs βούλιαξε την Ελλάδα!


Μια συγκλονιστική ομολογία έκανε πριν από λίγες ημέρες ο αντιπρόεδρος της Goldman Sachs Μάικλ Σέργουντ μιλώντας στην ιστοσελίδα του Καναλιού 4 της βρετανικής τηλεόρασης.
«Είμαστε απολύτως σίγουροι ότι δεν θα κάναμε σήμερα μια τέτοια συναλλαγή όπως εκείνη» αποκάλυψε (κατόπιν εορτής ασφαλώς) αναφερόμενος στο περίφημο swap που έγινε επί εποχής Σημίτη και ευθύνεται σε τεράστιο βαθμό για την πορεία χρεοκοπίας της χώρας μας.

Αυτό το swap ήταν στην ουσία ένα σκοτεινό δάνειο που δόθηκε για να μπορέσει να εισέλθει η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ με τη βοήθεια της δημιουργικής λογιστικής, που έκανε συστηματικά η κυβέρνηση του κ. Σημίτη στην οικονομία. Και, όπως έγραψε πρόσφατα το πρακτορείο Bloomberg, τον Μάρτιο του 2012, ο πρώην επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ Σπύρος Παπανικολάου έκανε μια φοβερή δήλωση αναφορικά με το θέμα: «Το 2001, την ημέρα όπου έκλεισε η συμφωνία, η ελληνική κυβέρνηση χρωστούσε στην Goldman Sachs περίπου 600.000.000 ευρώ περισσότερα από τα 2,8 δισ. ευρώ που είχε δανειστεί».

Η συμφωνία της Goldman Sachs με την τότε ελληνική κυβέρνηση πρακτικά αφορούσε ένα swap του ελληνικού δημόσιου χρέους από δολάρια και γεν σε ευρώ με τη χρησιμοποίηση των τότε συναλλαγματικών ισοτιμιών, που επέτρεψε στην ελληνική πλευρά να εμφανίσει μικρότερο ποσοστό χρέους για να καλύπτονται έτσι οι προϋποθέσεις ένταξης στην ευρωζώνη. Ειδάλλως, η χώρα μας δεν θα κάλυπτε τα αναγκαία κριτήρια.
Το κέρδος για την Ελλάδα ήταν ότι «κέρδισε» περί το 2% επί της ονομαστικής αξίας του χρέους της, ενώ για την τράπεζα μια συμφωνία σε βάθος χρόνου που της εξασφάλισε κέρδη πέντε φορές των αρχικώς προβλεπομένων.

Στον ισολογισμό για το έτος 2010, που κατατέθηκε στη Βουλή με υπουργό Οικονομικών τον Ευ. Βενιζέλο, αναφέρεται ότι τη συγκεκριμένη χρονιά εκείνο «το εκτός αγοράς» swap πρόσθεσε στο χρέος 5,2 δισ. ευρώ. Ηταν η χρονιά που το ποσόν καταγράφηκε επίσημα στο χρέος, ύστερα από πιέσεις που άσκησαν η Eurostat και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δηλαδή με βάση αυτήν τη συμφωνία η Ελλάδα βρέθηκε να χρωστά στην τράπεζα 5,2 δισεκατομμύρια ευρώ για ένα δάνειο των 2,8 δισ.

Τα 600.000.000 ήταν η προμήθεια της Goldman Sachs, που πλήρωσε εν αγνοία του ο Ελληνας φορολογούμενος σε ένα βράδυ. Βέβαια, το κόστος εκείνου του swap δεν ήταν μόνο τα 600.000.000 της προμήθειας. Ωσπου να αποπληρωθεί το 2037 θα κοστίσει συνολικά στην Ελλάδα 16 δισ. ευρώ!

Ηταν μια από τις μαύρες σελίδες του «εκσυγχρονιστή» Κώστα Σημίτη, που τον πρόβαλε η διαπλοκή ως τον άνθρωπο που υποτίθεται ότι θα άλλαζε τη χώρα. Και μπορεί η συγκεκριμένη συμφωνία να ολοκληρώθηκε το 2001 (όταν πια τον κ. Παπαντωνίου είχε διαδεχθεί στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ο έτερος εκλεκτός του κ. Σημίτη, Νίκος Χριστοδουλάκης), αλλά τα χρόνια εκείνα το μαγείρεμα των αριθμών ήταν εκτεταμένο και είχε ξεκινήσει από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν υπουργός Οικονομικών ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου, ο οποίος είχε για δεξί του χέρι τον Γιάννη Στουρνάρα.  Στην ίδια πάντως κατεύθυνση (δηλαδή της υπερχρέωσης των επόμενων γενεών) ήταν εκτός του συγκεκριμένου swap και οι μέθοδοι των τιτλοποιήσεων που εφάρμοζε η κυβέρνηση Σημίτη. Παρουσιάζοντας τις τιτλοποιήσεις σαν πανάκεια προεισπράττονταν έσοδα από τα Λαϊκά Λαχεία, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων κ.λπ. Σήμερα, στον καιρό της φοβερής κρίσης, τα έσοδα λείπουν από τους συγκεκριμένους φορείς, καθώς είναι υποθηκευμένα για πολλά χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι να καταβάλλει στους φορείς αυτούς κονδύλια ο Προϋπολογισμός, τα οποία προέρχονται από δανεισμό.

Επί ημερών του κ. Παπαντωνίου ως υπουργού Εθνικής Οικονομίας είχαν αρχίσει άλλωστε όλες οι «προετοιμασίες» για το εκσυχρονιστικό «θαύμα» του κ. Σημίτη, που κατέληξε σε εθνική τραγωδία. Οι γνωρίζοντες μάλιστα τα παρασκήνια τονίζουν ότι το μεγάλο μυστικό βρίσκεται στο 1998, όταν ανακοινώθηκε η υποτίμηση της δραχμής στο πλαίσιο της πορείας που είχε χαραχθεί για την είσοδο στο ευρώ. (Εναν χρόνο αργότερα, το 1999, εξασφαλίστηκε η συμφωνία για την ένταξη στην ΟΝΕ και έτσι έπρεπε να ξεκινήσει η διαδικασία μετατροπής του δημόσιου χρέους σε ευρώ.) Ο κ. Σημίτης ήταν πρωθυπουργός, ο κ. Παπαντωνίου πανίσχυρος «τσάρος» της οικονομίας και ο κ. Στουρνάρας πρόεδρος του ΣΟΕ και δεξί του χέρι. Συνέβη μάλιστα τότε να προβλεφθεί με απόλυτη ακρίβεια (και πολλές απορίες στους παροικούντες) ως και το Σαββατοκύριακο της υποτίμησης από γνωστή ξένη τράπεζα, κάτι που απέφερε (εύλογα) τεράστια κέρδη σε όσους πήραν (εκ του ασφαλούς ή όχι, δεν έχει σημασία) το σχετικό ρίσκο. Λέγεται δε ότι μόνο τα νόμιμα bonus από την επιτυχή πρόβλεψη έφτασαν περί τα 10.000.000 ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση το δίδυμο Παπαντωνίου -  Στουρνάρα ήταν οι αρχιτέκτονες της πορείας που κορυφώθηκε μετά τις εκλογές του 2000. Εκτός από στενοί συνεργάτες μάλιστα οι δυο τους έγιναν και κουμπάροι και εκείνη την περίοδο απέκτησαν και τις διπλανές πολυτελείς βίλες στη Σύρο, περνώντας μαζί τις διακοπές τους και ανταλλάσσοντας, σε απόλυτα εμπιστευτική βάση (όπως και για το θέμα του swap), σχέδια και απόψεις για την οικονομική πορεία της χώρας και το δικό τους πολιτικό μέλλον.

Ο κ. Παπαντωνίου είχε υπερασπιστεί μάλιστα, όταν χρειάστηκε, το swap λέγοντας ότι «αποτελεί συνήθη πρακτική» και -αποκρύπτοντας όμως τους ακριβείς όρους του- ότι «όλες οι χώρες της ευρωζώνης το έχουν χρησιμοποιήσει εκτενώς». Στην εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού του 2001, επί των ημερών του, άλλωστε, έγραφε ότι «στόχος είναι η μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους με τη χρήση εξελιγμένων χρηματοοικονομικών προϊόντων όπως είναι τα swaps επιτοκίων, οι ανταλλαγές επιμήκυνσης του χρέους (extension swaps) κ.τ.λ.».


Οι κύριοι με τα λευκά κολάρα που διέταζαν

Η Goldman Sachs σε ένα βράδυ από εκείνο το swap κέρδισε 600.000.000 ευρώ ντροπιάζοντας μια χώρα της Ευρώπης, της οποίας εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη. Το περίεργο και αξιοσημείωτο είναι ότι για πολλά χρόνια μετά το 2001 (που έγινε το swap) η αμερικανική τράπεζα είχε προνομιακή πρόσβαση (τουλάχιστον έως το 2010) σε γραφεία υπουργών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα πολλοί από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ κάνουν ότι ποτέ δεν άκουσαν για την Goldman Sachs, ο αντιπρόσωπος της οποίας στην Ελλάδα άνοιγε με το «έτσι θέλω» τα υπουργικά γραφεία διακόπτοντας συσκέψεις ή οτιδήποτε άλλο. Οι Eλληνες υπουργοί (δίκην Φιλιππινέζας) χαμογελούσαν αμήχανα και συνεργάζονταν με τον επικυρίαρχο τραπεζίτη, που έκανε το κουμάντο. Ο αέρας της Goldman Sachs κόπηκε το 2010, όταν η αμερικανική επιτροπή κεφαλαιαγοράς άρχισε να ερευνά το θέμα, μια εξέλιξη που τότε τρόμαξε αρκετούς από «τους κυρίους με τα λευκά κολάρα» στην Ελλάδα.

Η τωρινή ομολογία του κ. Σέργουντ για το «λάθος» του 2001 δίνει άλλη διάσταση σε ένα θέμα που κάθε άλλο παρά έχει περάσει στην αρμοδιότητα της Iστορίας και ζωντανεύει το φάντασμα αυτού του καταστροφικού swap. Εκ των πραγμάτων, όπως τονίζουν πολιτικοί αλλά και νομικοί παράγοντες, θέτει θέμα διερεύνησης ακόμη και σε ποινικό επίπεδο των εγκληματικών ευθυνών όσων χειρίστηκαν το ζήτημα και χρέωσαν την ελληνική κοινωνία με δισεκατομμύρια, που με τη σειρά τους έκαναν το δημόσιο χρέος της χώρας πιο δυσβάστακτο και καταστροφικό.


Ο κ. Παπαντωνίου ήδη ελέγχεται από τη Δικαιοσύνη σε βαθμό κακουργήματος για μεγάλα ποσά που δεν έχει δηλώσει, καθώς και για την κατηγορία ξεπλύματος βρόμικου χρήματος. Ο φάκελος της περιόδου 1998-2004 είναι ασφαλώς πολύ ευρύτερος και πολλές πτυχές του παραμένουν ακόμη άγνωστες ως προς τα εγκλήματα που έχουν γίνει εις βάρος του τόπου. Ο κ. Σημίτης έχει καταφέρει ως τώρα να μη λογοδοτήσει, όπως επιχειρεί να το αποφύγει και ο κ. Στουρνάρας, που βαρύνεται ασφαλώς και με όσα διαπράττει κατά την περίοδο της υπουργίας του...

πηγή εδώ 

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Αποδείχτηκε ότι δεν ήταν ποτέ "αετός", αλλά "κουνούπι"…

Αποδείχτηκε ότι δεν ήταν ποτέ "αετός", αλλά "κουνούπι"… αναφέρομαι στις "χαμηλές πτήσεις" του «αριανού» Σφακιανακη, ο οποίος έπρεπε να είχε φάει τα μούτρα του προ πολλού και όχι να είχε την ευκαιρία να βγάζει δημόσια το δηλητήριο του, παραλάβωντας έναν ακόμα πλατινένιο δίσκο. Αν η Βανδή έκανε κάπως το χρέος της σαν άνθρωπος, έστω και αργά, μετά από περιόδους οπού η πλειοψηφία των Ελλήνων καλλιτεχνών δήλωνε - όπως και η ίδια- ότι «άλλο η πολιτική, άλλο η τέχνη», όπως και μετά που προηγήθηκαν άλλες τέτοιες δηλώσεις του Σφακιανάκη και όμως έκλεισε την συνεργασία της μαζί του…  όλοι οι άλλοι όμως, που τον έκαναν  πλατινένιος, (μια που, όπως νόμιζαν και έγραψαν, «άλλο οι πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός και άλλο το καλλιτεχνικό του έργο»), όλοι εσείς δηλαδή, δεν κάνατε το αυτονόητο- να τον αφήσετε στο ΜΑΥΡΟ ΣΚΟΤΑΔΙ της ψυχής του, μια που ο πραγματικός καλλιτέχνης οφείλει να κάνει κατάθεση ψυχής, δηλαδή επιβάλλεται να μοιράζει το Φως της καλλιτεχνικής τους ψυχής… και ο Σφακιανάκης, όπως και άλλα «μωρά της πίστας» δυστυχώς, δεν διαθέτουν απ’αυτό.
Υ.Γ.

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Ιδού πόσα χρωστάνε ΔΟΛ και MEGA


Αν κάποιος έχει απορία για ποιο λόγο οι όμιλοι Ψυχάρη και Μπόμπολα ρίχνουν τόσο γλείψιμο και λιβάνισμα στην κυβέρνηση, θα τού λυθεί διαβάζοντας το παρακάτω κείμενο. Πέραν των δουλειών που κάνουν με το Δημόσιο, επιπλέον, χρωστάνε τα μαλλιά της κεφαλής τους στις Τράπεζες. Μήπως είδατε καμιά Τράπεζα να βγάζει στο σφυρί περιουσιακά τους στοιχεία; Φυσικά και όχι. Αλλίμονο στους φουκαράδες. Διαβάστε λοιπόν, πόσα χρωστάνε:

Συνολικά, οι εισηγμένοι στο Χ.Α. όμιλοι Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης φαίνεται να καταγράφουν λίγο πριν από την εκπνοή της χρονιάς, ζημιές που αγγίζουν τα 80 εκατ. ευρώ, με το δανεισμό να αγγίζει πλέον τα 540 εκατ. ευρώ και τις συνολικές τους υποχρεώσεις να ξεπερνούν τα 803 εκατ. ευρώ. Οι υποχρεώσεις ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ για το σύνολο των επιχειρήσεων media. Ο κύκλος εργασιών ανέρχεται στα 270 εκατ. ευρώ.

Η χρήση του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη μέσα στο 2013 αποτυπώνεται μέχρι στιγμής ζημιογόνος (14 εκατ. ευρώ), με κύκλο εργασιών που αγγίζει τα 44,8 εκατ. ευρώ. Ο τραπεζικός δανεισμός της εταιρείας του Σταύρου Ψυχάρη ξεπερνά τα 135 εκατ. ευρώ, ενώ συνολικά οι υποχρεώσεις του φτάνουν τα 211 εκατ. ευρώ. Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας Πήγασος της οικογένειας Μπόμπολα αγγίζει τα 40,8 εκατ. ευρώ, με τις ζημίες του να φτάνουν τα 14,4 εκατ. ευρώ. Ο δανεισμός από τραπεζικούς οργανισμούς φτάνει τα 171 εκατ. ευρώ, με συνολικές οφειλές 214 εκατ. ευρώ.

Το Mega αποτυπώνει μέσα στο 2013 τζίρο της τάξεως των 42,1 εκατ. ευρώ (έναντι 47,7 εκατ. ευρώ το 2012) και ζημίες που αγγίζουν τα 9,9 εκατ. ευρώ (7,4 εκατ. ευρώ πέρσι). Το δανειακό άνοιγμα της Τηλέτυπος Α.Ε., που διαχειρίζεται τον τηλεοπτικό σταθμό Mega, ξεπερνά τα 100 εκατ. ευρώ, ενώ οι συνολικές υποχρεώσεις του καναλιού αγγίζουν τα 194 εκατ. ευρώ.


Το τηλεοπτικό κανάλι Star της οικογένειας Βαρδινογιάννη έχει τραπεζικά χρέη ύψους 58 εκατ. ευρώ, όσα περίπου και οι εταιρείες του Δ. Κοντομηνά (κυρίως μέσω της Intertech), ενώ ο ΑΝΤ1 έχει βάλει σε διακανονισμό λιγότερα από 170 εκατ. ευρώ. Ο όμιλος της «Καθημερινής» εμφανίζει τζίρο αξίας 25 εκατ. ευρώ και ζημίες «συγκρατημένες» στα 9,8 εκατ. ευρώ, όταν τα δάνεια που έχει σε τράπεζες αγγίζουν τα 32,5 εκατ. ευρώ και οι συνολικές οφειλές τα 70 εκατ. ευρώ.

περιμένουμε στοιχεία για όλα τα κανάλια τηλεοράσεων, όπως και για τα δωράκια της κυβέρνησης προς διάφορους καναλάρχες- τραπεζίτες...

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Βολεύτηκε και αυτός: Ειδικός Γραμματέας στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας ο πρώην γραμματέας Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, Κώστας Πανταζής Πηγή: Βολεύτηκε και αυτός: Ειδικός Γραμματέας στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας ο πρώην γραμματέας Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, Κώστας Πανταζής

Μετά από τις κοπέλες, ένα… αγόρι έχει σειρά βολέματος ανάμεσα στα (όπως ακριβώς βρήκα την έκφραση στο fb) ανάμεσα στα “γατάκια τα ναζιάρικα του Βαγγέλα… Αλα, ποιος την χάρη τους

Δείτε το άρθρο, όπως κυκλοφορεί στο διαδίκτυο:

Μετά από πέντε μήνες που το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας παρέμενε ακέφαλο η κυβέρνηση αποφάσισε να τοποθετήσει στη θέση του Ειδικού Γραμματέα τον 35χρονο Κώστα Πανταζή, ο οποίος έχει διατελέσει γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ.

Η επαγγελματική του σταδιοδρομία περιλαμβάνει θητεία ως μόνιμος υπάλληλος από το 2003 στο Νομικό Συμβούλιο του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Με την αγορά εργασίας να έχει μετατραπεί σε «ζούγκλα» και τους εργαζομένους να φθάνουν στο σημείο να δουλεύουν αδιαμαρτύρητα, είτε χωρίς ασφάλιση, είτε ακόμα και απλήρωτοι για πολλούς μήνες, προκειμένου να μη χάσουν τη δουλειά τους, θα περίμενε κανείς το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας να ήταν από τις πλέον μάχιμες υπηρεσίες.

Ωστόσο, η κυβέρνηση είχε αφήσει για πέντε ολόκληρους μήνες το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας χωρίς ειδικό γραμματέα, αφού μετά την αποχώρηση του Φώτη Κουβέλη από την κυβέρνηση συνεργασίας, ο τότε ειδικός γραμματέας Μιχάλης Κανδαράκης -που είχε διοριστεί από τη ΔΗΜΑΡ- είχε παραιτηθεί.


Εδώ έχω αρκετά να πω σαν προσωπικά συμπέρασμα… αρκούμε στην ουσία… πως και ένας ΤΟΣΟ… ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ του ΠΑΣΟΚ είναι τόσο… πρόθυμος να βοηθήσει μια ΔΕΞΙΑ κυβέρνηση του Σαμαρά, ειδικά όταν…όχι και πολύ παλιά δεν συμφωνούσε με τα του μνημονίου, όπως και άλλοι… αριστεροί…

Κλείνω την ανάρτηση, συνεχίζοντας να σιχαίνομαι, ειδικά από το Νοέμβρη 2011 και μετά, με ολοένα και πιο πολλούς. Όπως άλλωστε σιχαίνονται και κάπου 50% (μπορεί και παραπάνω στην πραγματικότητα) που απέχουν από τα κοινά, έως και από τι να ψηφίζουν, αναρωτιόντουσαν- ανάμεσα σε ΠΟΙΟΥΣ είναι ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ να ψηφίζουν??????? Δυστυχώς. Εδώ θυμάμαι και πάλι τα λόγια του γενναίου και μοναδικού Έλληνα Πολιτικού που τους είχε πει: «θα σας πάρουν με τις πέτρες»…

Αυτό νομίζω ότι είναι το επόμενο αυτονόητο βήμα εκ μέρος των πολλών.

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Οι…πασοκτζίδες που θαυμάζουν τον Σαμαρά... με θράσος μιλάνε περί "ενότητας"... ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ "σύντροφοι"???

Σπαράζονται στο όνομα της "ενότητας" αυτοί που θέλουν στην ουσία την ενότητα με τον Σαμαρά και την ΝΔ στο όνομα του οράματος του Ανδρέα (τρομάρα τους!!!... επίσης μερικοί θυμούνται πως οι πασπιστες έσκιζαν το 2000 τις αφίσες του Ανδρέα- μα πόσο θράσος έχουν να μιλάνε οι ίδιοι και τα τσιράκια τους στο όνομα του???) Δείτε εδώ (οπού «ΑΥΤΗ Η ΟΜΑΔΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΣΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ.») μερικά ονόματα των πασοκτζίδων (μερικά τρανταχτά), όπως και ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ (και τις νεολαίας…) παρακαλώ… έτσι, για να καταλάβουμε καλύτερα τους "σοσιαλιστες' του "οπου φυσαει ο ανεμος"... - έστω και αν μερικοί πρόλαβαν να διαγραφτούν…Εκτός των ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ υπάρχουν και αρκετά τρανταχτά ονόματα εδώ και πάνω από ένα χρόνο- οπότε δεν μιλάμε πια ότι υπάρχουν εκεί "κατά λάθος".  ΝΤΡΟΠΗ. Και συνεχίστε να μας μιλάτε για "ενότητα" των "σοσιαλιστών" μερικοί...
 'Oπως το ξαναείπα: Όποιος μιλάει για «ενότητα» είναι ψεύτης η τυφλός. Ενότητα ΔΕΝ υπήρξε ποτέ! Δυστυχώς. Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια. Δεν μπορεί να υπάρξει ενότητα ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν το προσωπικό τους συμφέρον και μόνο (παίζοντας υποκριτικά τους «σοσιαλιστές») με εκείνους που όντως βάζουν το κοινό συμφέρον πάνω από το προσωπικό τους!
Ο σοσιαλισμός είναι πάνω απ' ολα στάση ζωής που την δείχνεις με τον τρόπο ζωής και με πράξεις για το καλό των πολλών πάνω απ' ολα. Ο σοσιαλισμός ΔΕΝ μετριέται σε χρόνια είτε που κράτησες μια ταμπέλα απλά, είτε των παιδιών σου που περιμένουν την σειρά τους για την κουτάλα. Απεναντίας, το να μετράς το σοσιαλιστικό ΗΘΟΣ με τα χρόνια, είναι άκρως φασιστικό. Να βαφτίζεις "αλλαγή" μια βρόμικη μετάλλαξη, βάση ηλικίας, είναι άκρως συντηρητικό. Άλλο να λες "άφθαρτος" κάποιον που δεν πρόλαβε να μπεί στα ... πράγματα και άλλο να μην αφήνεις ποτέ τους αδιάφθορους παρά μόνο στο περιθόριο (με την καραμέλα της "άδολης προσφόρας", που όμως ΔΕΝ ισχύει για τους ομοίους σου!), από τον φοβό οτι θα προσφέρουν ΟΝΤΩΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ και θα υπάρξει μέτρο σύγκρισης. 
ΗΘΟΣ!!! Άλλα βέβαια, μερικοί αναρωτιούνται -"τι είναι αυτό? ΤΡΩΓΕΤΑΙ?"

Όταν πολιτικά «είδες φως και μπήκες» για προσωπικό καβάντζωμα… και την επιστήμη την έχεις για εφαλτήριο στην πολιτική…

Μετά από την Ευα Καιλή, Νάντια Γιανακοπούλου, κ.α., που υπηρετούν την κυβέρνηση Σαμαρά μέσα από τα υπουργεία, για τις οποίες τα πληρωμένα- η με τον άλλον τρόπο- πτυχία δεν ήταν εφόδιο για γνώση (“τι είναι αυτό… τρώγεται?” αναρωτιούνται οι δαύτες), αλλά εφαλτήριο για την πολιτικάντικη τους καριέρα με την καραμέλα της σοσιαλιστικής «προσφοράς»- όπου η μόνη προσφορά είναι επί προσωπικού τους όφελος! Δυστυχώς κάποιοι τις ανεχόταν μεταξύ μας και όχι μόνο. Μας επέβαλαν να στηρίξουμε κατώτερες τέτοιες ψυχές με ανώτερες «σπουδές», όλους εμάς τους άδολους νεροκουβαλητές του κινήματος, ενός κινήματος που πηρέ ΚΑΙ για αυτό τον λόγω την ραγδαία κατηφόρα. Διότι τέτοια… άτομα μπορεί να έφεραν 5000 «χαρτιά», αλλά απομακρύνθηκαν 5 εκατομμύρια μη- προνομιούχους έντιμους Ανθρώπους, από αυτούς που ακούνε την λέξη «πολιτική» και έχουν το λαϊκό ρητό για ότι είναι, ρητό που σχετίζεται με το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου (τώρα και με… πτυχία, η όπως λέμε, με την … βούλα). Ενώ σε πολιτικές θέσεις καταληφθήκαν από τεχνοκράτες δίχως πολιτική βούληση (τύπου Διώτη πχ), οι τεχνοκρατικές θέσεις μοιράζονται με κομματικά ρουσφετολογικά κριτήρια. Να ντραπεί κανείς?... τα είπαμε… τι είναι αυτό? Τρώγεται?... «πολιτική» λες, «πολιτικοί» λες και περιμένεις πότε θα τους πάρουν με τις πέτρες τους ψεύτες και τους υποκριτές που θέλουν να μας … πάνε “μπροστά”… μαζί με μας…
 Λοιπόν,  ήρθε η σειρά άλλης μιας τέτοιας… σοσιαλίστριας να είναι κομμάτι της κυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου, όπως θα δείτε στην συνέχεια. Μιας πολυταξιδεμένης διεθνώς… σοσιαλίστριας, στα πρώτα ξενοδοχεία του κόσμου,  όπως θα δείτε, έως και τώρα στο Λευκό Οίκο, όπως καμαρώνει η ίδια (καμιά σχέση με την… Μόνικα… δεν ξέρω…)… να αυτά που μπορούμε να μάθουμε όμως:


Η Μαρία, ή Μαρίζα Τσακαλέρου- Κλαπάφτη διορίστηκε στις 16/09/2013 από την Έυη Χριστοφιλοπούλου (σαν άλλη μία... σοσιαλίστρια, προερχόμενη από το ΔΑΠ) ως ειδικός σύμβουλος του υφυπουργού, σε μια θέση την οποία δεν την καλύπτουν οι σπουδές της (δεν είναι του αντικειμένου της), διορισμένη καθαρά κομματικά, χωρίς ΑΣΕΠ, σε μια μη πολιτική θέση, αλλά καθαρά τεχνοκρατική… επισημαίνω- ΟΧΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΗΣ. Τα έυσημα του διορισμού της σε τεχνοκρατική θέση- καθαρά κομματικά. Με λίγα λόγια την έβαλαν, ώστε να τρωει -άλλη μια- τζάμπα, μην προσφέροντας τίποτα, από τον κάθε ένα φτωχό Έλληνα φορολογούμενο- εις υγείαν στα κοροΐδα…

Υποψήφια Βουλευτής τους ΠΑΣΟΚ στην Καβάλα το 2009, βγήκε 5η. Από αυτά τα όντα που σου έφεραν – με το ζόρι 3000- και απομακρύνθηκαν με την «σοσιαλιστική» τους αλαζονεία 3 εκατομμύρια! (όπως γράφει και η μαρτυρία περί την "αμόρφωτη" σύγγραφέας "ψιλικατζού"- όπως την ονόμαζαν "σοσιαλιστικά")... (Τι και αν είναι μόνο του φαίνεσθε (εμφάνιση, ηλικία, πτυχία… όλα a la Louis κριτήρια…) δίχως ουσία και περιεχόμενο, το τι πραγματικά ΕΙΝΑΙ η καθεμιά τέτοια, δεν χρειάζεται… και στο κάτω- κάτω, εσύ, ο απλός, θα βρεις την μπελά σου… θα σε ρωτάνε: “γιατί τους ψήφισες?” Τζάμπα τους λες ότι ΜΟΝΟ ΔΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ… ΟΙ ΔΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ «ΔΙΚΙΟ»… ΝΤΡΟΠΗ!! Αλλά ποιος την έχασε για να την βρουν οι… πολιτικοί… μας???) Το Απρίλη 2012 παρόλο που φλέρταρε έντονα με την εκ νέου υποψηφιότητα που ήθελε ο Ευάγγελος Βενιζέλος να της προτείνει, εκ του θαύματος (…) της παρουσιάζεται μια θέση μαθητικής έρευνας στο πανεπιστήμιο της Χόνγκ- Κονγκ και έτσι παρόλο που ευχαριστεί ΠΟΛΥ στην τώρα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, δηλώνει ότι δεν μπορεί να συμμετέχει πολιτικά, λόγου επιστήμης που την … κέρδισε… Έως την πολιτική θέση που της παρουσίασε η υφυπουργός Χριοστοφυλοπούλου (δες την υπογραφή της σε αυτές τις 189 που στήριξαν τον Βενιζέλο για πρόεδρος του πασοκ...Όπως και θυμήσου την στάση της υπέρ της αναίρεσης του προγράματος @diavgeia ), πολιτική θέση που ΔΕΝ έχει καμία σχέση που αντικείμενο που σπούδασε η Τσακαλέρου. Επίσης και προτεινόμενη αντιπεριφερειάρχης (εκτός σταυρών) μετά την υποψηφιότητα της … βουλευτίνας. Ποιος τη χάρη τής???? Και ειδικά σε αυτή την ηλικία…)  Βεβαίως ότι ανάμεσα στα ονόματα που το συριζα της Μακεδονίας παινέυει, εκτός της Έυας Καιλης, υπάρχει και της Μαριζάς  Τσακαλερου, από την piazza del poppolo (παλιοί… σύντροφοι…σγουριδικού τύπου…αν με πιάνεις...), παρόλο που η ίδια τα ψέλνει στην Συριζα ΚΑΙ ΜΟΝΟ, όπως κάνει και ο πραγματικός της πρόεδρος, ο Ευάγγελος Βενιζέλος... η, να πω καλύτερα- "όπου φυσάει ο άνεμος πάει" για το ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ, γεγονός καθόλου σοσιαλιστικό!! Απεναντίας! Ειδικά όταν υπηρετεί μια άκρως συντηρητική κυβέρνηση, διορισμένη από τα συμφέροντα. Και όμως δεν της λένε το παραμικρό εκε;i στο piazza del poppolo, όσο και να χτυπάει την ηγεσία του Συριζα η ίδια και ΚΑΘΟΛΟΥ την σημερινή ηγεσία του Πασοκ... 
 Εν τω μεταξύ, όταν πέρυσι ο Μόσιαλος έφτιαχνε κόμμα, την πολιτική κίνηση "Δυναμική Ελλάδα" (η οποία κίνηση προσέγγισε εκ νέου τον Λοβέρδο, όπως είχε κάνει και το 2011) με 500 υπογράφοντες... μέσα στα ονόματα είναι και η Μαρίζα Τσακαλέρου. Ναι, μέσα στην ίδια λίστα βρίσκεται και η Ψαχούλια Δήμητρα, επικοινωνιολόγος και σύμβουλος του Στουρνάρα, διορισμένη κι αυτή χωρίς ΑΣΕΠ.

Το 2012 στην εκπομπή του Χαρδαβελα… “Για το μακρινό Χονγκ Κονγκ ετοιμάζει τις βαλίτσες της η Μαρία Τσακαλέρου – Κλαπάφτη, μηχανικός στο επάγγελμα, η οποία μάλιστα ήταν υποψήφια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ το 2009 στην Καβάλα.
«Ξεκίνησα να κάνω κάποιες συζητήσεις για το διδακτορικό μου και τελικά πήρα υποτροφία στο Χονγκ Κονγκ. Στην Ελλάδα έχω να αντιμετωπίσω το τέρας της γραφειοκρατίας. Χρειάζονται μήνες για να καταφέρει ένας νέος να δημιουργήσει μία εταιρεία», είπε η ίδια στην εκπομπή.” ΕΔΩ το άρθρο για την μετανάστευση των νέων στην εκπομπή του Χαρδαβέλα.
Πάντως μεγάλη… τύχη της νεαρας… από… συζήτηση να σου προκύψει υποτροφία για σπουδές και να μην καίγεσαι άλλες δυο φορές ως υποψήφιος βουλευτής (έτσι ώστε να τα τριτώσεις και να μην μπορέσεις στο μέλλον να υπηρετείς σε ένα… υπουργικό πόστο…). Όπως και πρώτη φορά βλέπω διπλωματούχος πανεπιστημίου να πηδάει κατευθείαν στο διδακτορικό (δίχως master)...
Ακόμα μεγαλύτερη ...τύχη- να καλείται σε συμβούλια της Ευρώπης… να πάει σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου, την ίδια στιγμή που άλλοι ικανοί συνομήλικοι της κοιμούνται στα παγκάκια… μα τελικά τι … τύχη να της κάτσει και την καλά αμειβομένη θέση ειδικού συμβούλου υφυπουργού… την ίδια στιγμή που τα ταξίδια συνεχίζονται με αεροπορικά ταξίδια business class είτε στην γειτονική Τουρκία, είτε πέρα τον Ατλαντικό (οπου διαμένει σε ξενοδοχεία όπως το Carlton Ritz … φοιτητικό και "σοσιαλιστικό" ξενοδοχειάκη...), όπως και η υποτροφία στο Χονγκ- Κονγκ άλλωστε… μα ποιος θα θυμάται αυτη την υποτροφία οταν ερευνάς το Ronald Reagan Building & International Trade Center και το The Lobby White House??? 
Σκέφτομαι εντωμεταξύ… τόσο νεαρή… τόσα ταξίδια στο εξωτερικό (έως και τώρα πάλι, από τις 9 Νοεμβρίου…) … τόσες δημοσιές σχέσεις ανάλογες της οικογένειας του πλανητάρχη- καλεσμένη σε Ευρωπαικά Συμβούλια (μια που δεν είσαι δα και ο θρυλικός Τέσλα… ούτε καν δεν έχεις κάνει καμιά ερευνά η ίδια! Και όμως σου έδωσαν υποτροφία για… ερευνά)… και εντέλει πότε λέει ένας επιστήμονας ψέματα- όταν λέει ότι κάνει μια επιστημονική καριέρα υποκριτικά, μόνο για εφαλτήριο στην πολιτική… η όταν λέει ότι είναι σοσιαλιστής, οπότε θέλει να προσφέρει στην κοινωνία, ειδικά όταν το μόνο που θέλει να προσφέρει είναι στον εαυτό του, είτε ως επιστήμονας, είτε ως πολιτικός??? Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…
Τι να πούμε? Αυτή είναι η νέα γενιά που… θα μας σώσει από τον κακό μας εαυτό? Αυτή που λένε ψέματα είτε στην επιστήμη, είτε στην πολιτική και μάλιστα… ως σοσιαλιστές???
Αν και εφόσον ήθελες να δεις, θα είχες δει ότι το μόνο που κάνει από το 2008 στο διαδίκτυο, ήταν να προβάλει τον εαυτό της και μόνο. Είτε με δικές της φωτογραφίες, είτε με αυτονόητες κομματικές δράσεις, είτε με σπρώξιμο από πασοκτζιδες -πχ Ανανιαδης- ελπίζω καμία σχέση με τα αλλαντικά από κρέας αλόγου...- εδώ ενα δείγμα της αλαζονείας του... apropos, όταν προβάλατε τους δήθεν bloggers του ΕΝΟΣ ΑΡΘΡΟΥ μόνο λόγου προσωπικής γνωριμίας… το βαφτίσατε «σοσιαλιστικό» ??? τώρα ο Ανανιάδης είναι πρόεδρος ΔΗΠΕΘΕ Καβαλας, υπεύθηνος Πολιτισμού και αντιδήμαρχος του άλλου θαυμαστή της κοπελιάς, του δημάρχου Καβάλας (bloggers οι οποίοι εξαφανίστηκαν ούτως η άλλως, είτε τώρα σαν Βενιζέλοι «πάνω από τα πρόσωπα» όπως λένε… είτε έξω από το πασοκ… με ένα τρόπο η με τον άλλον όχι πια αυτό που δήλωναν έως «χθες»)  πρωην «παπανδρεικοι» που μετά το Μάρτη 2012 διαγράφτηκαν από φίλους μου στο fb… όπως και ο Μόσιαλος, κ.α.  

Τώρα για τους άλλους ΔΗΘΕΝ σοσιαλιστές (μοσιαλικοι η όχι) και δήθεν γαπιστες έχω να πω ΠΟΛΛΑ και για ΠΟΛΛΟΥΣ. Αλλά μου αρέσει να τα κρατάω για μένα γενικά, έτσι ώστε να μην κάνουν και άλλοι εμετό… προς αυτό και ότι σιχάθηκα γενικώς…

Αν έχει αυτή εδώ την δημοσίευση καμία σχέση με αυτή ΕΔΩ δεν ξέρω… ΕΧΕΙ?

Υ.Γ. Δυστυχώς το σήριαλ των «ναζιάρικων γατιών του Βαγγέλη» (όπως τους αποκαλούν ειρωνικά στο fb τους βολεμένους- παλιοί, η καινούργιοι τύπου «όπου φυσάει ο άνεμος»-προσκείμενοι του συνκυβερνόντα Ευάγγελο Βενιζέλου, οι λίγοι απομείναντες δίπλα του, από την πάστα δαυτών των «σοσιαλιστών» που- όπως είπαν και στα πηγαδάκια τους στο συνέδριο 2013- «κοιτάνε το συμφέρον τους» ) συνεχίζεται…
 

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Για να καταλάβουμε για τους... δικούς τους και τους δικούς μας

Εκτός από αυτούς που δήλωσαν από τότε την στήριξη τους στον Βενιζέλο προφορικά και πρακτικά στην πορεία...
Η λίστα με τους 189 που στήριξαν το Μάρτη του 2012 την υποψηφιότητα του Ευάγγελου Βενιζέλου περιλαμβάνει τους εξής:

Αγάτσα Αρ., Αγγελούδης Στ., Αηδόνης Χρ., Αλεξανδρίδου Βασ., Αλευράς Αθ., Αναγνωστοπούλου Μ., Ανδρέου Βασ., Ανδρουλάκης Νικ., Αντωνακόπουλος Παν., Αντωνίου Αντ., Αποστολίδης Λ., Αρβανιτίδης Γ., Αργύρης Ευ., Ασλανίδης Δημ., Αυξεντίου Κατ., Βαγιάκος Ηρ., Βαρδακαστάνης Γ., Βαρδίκος Πυθ., Βισκαδούρος Γ., Βλατής Ιω., Βογανάτσης Δημ., Βούγιας Σπ., Βούρος Ιω., Βρεττός Κων., Βυλλιώτη-Τσόνογλου Βασ., Γαζή Παν., Γάλλου-Δαλκαφούκη Χρυ., Γαρυφαλλής Σπ., Γεράκης Γ., Γερανίδης Β., Γιαννακά Σ., Γιαννακοπούλου Ν., Γικόνογλου Αθ., Γκερέκου Αγγ., Γκόγκας Χρ., Γράψα Ελ., Γρηγοράκος Λ., Δαδούδης Παν., Δαμιανάκης Ευ., Δανιηλίδης Σ., Δημαδάμα Ζαφ., Δημητρακοπούλου-Σιούνα Μ., Διαμαντής Κων., Δόλλης Δ., Δρέττα Αθ., Δριβελέγκας Ιω., Εμινίδης Σ., Ευθυμίου Σ., Ζαρπαλάς Σ., Ζαφειρόπουλος Ιω., Ζώγας Κων., Ζωίδης Ν., Ζώτος Σ., Ηρακλείδης Αρ., Θεοχάρη Μ., Θεοχαρίδης Αθ., Ιωάννου Β., Καϊλή Ευδ.-Εύα, Κανελλόπουλος Λ., Καρασαββίδου Σ., Καρδίμη Μ., Καρδίμης Θ., Καρτάλης Κ., Καρύδης Δ., Κασσοπούλου Λ., Καστρινάκης Γ., Κατρίνης Μ., Κατσαρού Α., Κατσικαρέλης Ελ., Κατσικόπουλος Δ., Κεγκέρογλου Β., Κεγκέρογλου Χρ., Κεδίκογλου Σ., Κεφαλίδου Χ., Κίτσιος Β., Κλαυδιανού Μ., Κοστανιάν Ελ., Κούκος Επ., Κουκουλόπουλος Πάρ., Κουρκούτας Αν., Κουσελάς Δ., Κουτμερίδης Στ., Κουτρουμάνης Γ., Κουτσούκος Ιω., Κοψαχείλης Ν., Κριθαρίδης Ν., Κωνσταντινόπουλος Οδ., Κωνσταντόπουλος Δημ., Λάμπρος Γ., Λαπιδάκης Ματ., Λιντζέρης Δ., Λοβέρδος Αν., Λοΐζου Δ., Λυμπερόπουλος Γ., Λύτρας Ιω., Μακρυπίδης Αν., Μάνεσης Σ., Μάνη Ευ., Μανιάτης Γ., Μανωλάκης Αγγ., Μανωλιά Χρ., Μανωλοπούλου Χρ., Μαργέλης Σπ., Μελίδη Ελ., Μερεντίτη Αθ., Μίχου Μ., Μοσχόπουλος Σπ., Μπάλκας Ζηρ, Μπαλτά-Μπέκου Ευτ., Μπάφα Ελ., Μπεγλίτης Π., Ναούμ Χρ., Νεονάκης Μιχ., Νιάβης Ιω., Νικητιάδης Γ., Νικολάου Α., Νταλάρα Α., Ξενοκώστας Χρ., Οικονόμου Αθ., Οικονόμου Αντ., Οφίδης Αλ., Παντούλας Μιχ., Παπαγεωργίου Αθ., Παπαδάκη Κ., Παπαδόπουλος Αθ., Παπάζογλου Γ., Παπακωνσταντίνου Θ., Παπανικολάου Χρ., Παπουτσής Δ., Παρασύρης Φρ., Πέππας Ιω., Περλεπέ-Σηφουνάκη Αικ., Πετρίδης Γ., Πολίτης Φ., Πρωτόπαπας Χρ., Ράπτη Σ., Ρενταρή-Τέντε Ολγα, Ρήγας Π., Ρόδη Ελ., Ροκοφύλλου Α., Σαλαγιάννης Ν., Σαουλίδης Αντ., Σηφουνάκης Ν., Σιάκας Γ., Σιδηρόπουλος Αν., Σιλαμιανός Χ., Σιώζιου Σ., Σκανδαλίδης Κ., Σκραφνάκη Μ., Σμπόνια Αγν., Σμυρλής-Λιακατάς Χρ., Σουλαδάκης Ιω., Σπάθης Στ., Σπηλιόπουλος Κ., Σπυρόπουλος Β., Σταυρακάκης Γ., Συγγελάκη Δ., Συναδινός Π., Σχοιναράκη Ευ., Σωτηρίου Αλ., Τερζής Αθ., Τζάκρη Θ., Τζελέπης Μ., Τιμοσίδης Μιχ., Τριανταφύλλου Ελ., Τσατσάνη Παρ.-Αικ. (Εβίνα), Τσιαούση Ελ., Τσιλίκης Στ., Τσίπης Θ., Τσιρώνης Δ., Τσολάκης Σ., Τσόλιας Γ., Τσουρή Ελπ., Φαρμάκη-Γκέκη Κατ., Φελώνης Γρ., Φραγκίδης Γ., Φράγκος Δ., Χάιδος Χρ., Χαλβατζόγλου Γ., Χαλκιώτης Δ., Χανταβάς Αθ., Χαραλαμπίδης Κων., Χαραλαμπόπουλος Β., Χαραλαμπόπουλος Γ.-Ερν., Χατζημιχάλης Ν. (Φώτης), Χατζηοσμάν Αχμ., Χειβιδόπουλος Αν., Χριστοφιλοπούλου Παρ., Χρυσοχοΐδης Μιχ.

Έτσι, για να ξέρουμε για τι μιλάτε εκεί στο Χαριλάου Τρικούπη περί Σηφουνάκη και Τζάκρη (η οποία, αν δεν ξεχνάω, όπως και άλλοι που υπέγραψαν τότε, ήταν λοβερδικιά!)… Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο…? Μέχρι και οι δικοί σας σας αφήνουν.

Και πάλι, όπως βρήκαμε τα ονόματα ΕΔΩ
Τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ που συνυπέγραψαν την υποψηφιότητα του Ευάγγελου Βενιζέλου. Διαβάστε αναλυτικά ποιοι είναι οι 189 που στηρίζουν τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών στη θέση του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Η λίστα λοιπόν με τα 189 μέλη του Εθνικού Συμβουλίου που στηρίζουν την υποψηφιότητα του Ευάγγελου Βενιζέλου περιλαμβάνει τους εξής:

Αγάτσα Αρια, Αγγελούδης Στέλιος, Αηδόνης Χρήστος, Αλεξανδρίδου Βασιλική, Αλευράς Αθανάσιος, Αναγνωστοπούλου Μαρία, Ανδρέου Βασιλική, Ανδρουλάκης Νίκος, Αντωνακόπουλος Παναναγιώτης, Αντωνίου Αντωνία, Αποστολίδης Λουκάς, Αρβανιτίδης Γιώργος, Αργύρης Ευάγγελος, Ασλανίδης Δημήτρης, Αυξεντίου Κατερίνα,

Βαγιάκος Ηρακλής, Βαρδακαστάνης Γιάννης, Βαρδίκος Πυθαγόρας, Βισκαδούρος Γιώργος, Βλατής Ιωάννης, Βογανάτσης Δημήτρης, Βούγιας Σπύρος, Βούρος Ιωάννης, Βρεττός Κώστας, Βυλλιώτη-Τσόνογλου Βασιλική,

Γαζή Παναγιώτα, Γάλλου-Δαλκαφούκη Χρυσάνθη, Γαρυφαλλής Σπύρος, Γεράκης Γιώργος, Γερανίδης Βασίλης, Γιαννακά Σοφία, Γιαννακοπούλου Νάντια, Γικόνογλου Αθανάσιος, Γκερέκου Αντζελα, Γκόγκας Χρήστος, Γράψα Ελσα, Γρηγοράκος Λεωνίδας,

Δαδούδης Παναγιώτης, Δαμιανάκης Ευτύχης, Δανιηλίδης Συμεών, Δημαδάμα Ζαφειρούλα, Δημητρακοπούλου-Σιούνα Μαρία, Διαμαντής Κωνσταντίνος, Δόλλης Δημήτρης, Δρέττα Αθηνά, Δριβελέγκας Ιωάννης,

Εμινίδης Σάββας, Ευθυμίου Σούλα,

Ζαρπαλάς Σωτήρης, Ζαφειρόπουλος Ιωάννης, Ζώγας Κωνσταντίνος, Ζωίδης Νίκος, Ζώτος Σωτήρης,

Ηρακλείδης Αριστοτέλης,

Θεοχάρη Μαρία, Θεοχαρίδης Αθανάσιος,

Ιωάννου Βασίλης,

Καϊλή Ευδοξία-Εύα, Κανελλόπουλος Λάμπρος, Καρασαββίδου Συλβάνα, Καρδίμη Μαρία, Καρδίμης Θεοφάνης, Καρτάλης Κώστας, Καρύδης Δημήτρης, Κασσοπούλου Λωρέν, Καστρινάκης Γιώργος, Κατρίνης Μιχάλης, Κατσαρού Αννα, Κατσικαρέλης Λευτέρης, Κατσικόπουλος Δημήτρης, Κεγκέρογλου Βασίλης, Κεγκέρογλου Χρυσούλα, Κεδίκογλου Συμεών, Κεφαλίδου Χαρά, Κίτσιος Βασίλης, Κλαυδιανού Μαρία, Κοστανιάν Ελίνα, Κούκος Επαμεινώνδας, Κουκουλόπουλος Πάρις, Κουρκούτας Αναστάσιος, Κουσελάς Δημήτρης, Κουτμερίδης Στάθης, Κουτρουμάνης Γιώργος, Κουτσούκος Ιωάννης, Κοψαχείλης Νίκος, Κριθαρίδης Νίκος, Κωνσταντινόπουλος Οδυσσέας, Κωνσταντόπουλος Δημήτρης,

Λάμπρος Γιώργος, Λαπιδάκης Ματθαίος, Λιντζέρης Δημήτρης, Λοβέρδος Ανδρέας, Λοΐζου Δήμητρα, Λυμπερόπουλος Γιώργος, Λύτρας Ιωάννης,

Μακρυπίδης Ανδρέας, Μάνεσης Σωτήρης, Μάνη Ευαγγελία, Μανιάτης Γιάννης, Μανωλάκης Αγγελος, Μανωλιά Χρυσάνθη, Μανωλοπούλου Χριστίνα, Μαργέλης Σπυροπάνος, Μελίδη Ελένη, Μερεντίτη Σούλα, Μίχου Μαρία, Μοσχόπουλος Σπύρος, Μπάλκας Ζηρ, Μπαλτά-Μπέκου Ευτυχία, Μπάφα Ελευθερία, Μπεγλίτης Πάνος,

Ναούμ Χρήστος, Νεονάκης Μιχάλης, Νιάβης Ιωάννης, Νικητιάδης Γιώργος, Νικολάου Αννα, Νταλάρα Αννα,

Ξενοκώστας Χρήστος,

Οικονόμου Αθανάσιος, Οικονόμου Αντώνης, Οφίδης Αλέξανδρος,

Παντούλας Μιχάλης, Παπαγεωργίου Αθανάσιος, Παπαδάκη Κυριακή, Παπαδόπουλος Αθανάσιος, Παπάζογλου Γιάννης, Παπακωνσταντίνου Θόδωρος, Παπανικολάου Χριστίνα, Παπουτσής Δημήτρης, Παρασύρης Φραγκίσκος, Πέππας Ιωάννης, Περλεπέ-Σηφουνάκη Αικατερίνη, Πετρίδης Γιώργος, Πολίτης Φώτης, Πρωτόπαπας Χρήστος,

Ράπτη Συλβάνα, Ρενταρή-Τέντε Ολγα, Ρήγας Παναγιώτης, Ρόδη Ελένη, Ροκοφύλλου Αννα,

Σαλαγιάννης Νίκος, Σαουλίδης Αντώνης, Σηφουνάκης Νίκος, Σιάκας Γιώργος, Σιδηρόπουλος Αναστάσιος, Σιλαμιανός Χαράλαμπος, Σιώζιου Σεβαστή, Σκανδαλίδης Κώστας, Σκραφνάκη Μαρία, Σμπόνια Αγνή, Σμυρλής-Λιακατάς Χρήστος, Σουλαδάκης Ιωάννης, Σπάθης Στέλιος, Σπηλιόπουλος Κώστας, Σπυρόπουλος Βασίλης, Σταυρακάκης Γιώργος, Συγγελάκη Δέσποινα, Συναδινός Πέτρος, Σχοιναράκη Ευαγγελία, Σωτηρίου Αλέξανδρος,

Τερζής Αθανάσιος, Τζάκρη Θεοδώρα, Τζελέπης Μιχάλης, Τιμοσίδης Μιχάλης, Τριανταφύλλου Ελένη, Τσατσάνη Εβίνα, Τσιαούση Ελένη, Τσιλίκης Στέλιος, Τσίπης Θεόδωρος, Τσιρώνης Δημήτρης, Τσολάκης Σάββας, Τσόλιας Γιώργος, Τσουρή Ελπίδα,

Φαρμάκη-Γκέκη Κατερίνα, Φελώνης Γρηγόρης, Φραγκίδης Γιώργος, Φράγκος Δημήτρης,


Χάιδος Χρήστος, Χαλβατζόγλου Γιώργος, Χαλκιώτης Δημήτρης, Χανταβάς Αθανάσιος, Χαραλαμπίδης Κωνσταντίνος, Χαραλαμπόπουλος Βασίλης, Χαραλαμπόπουλος Γιώργος, Χατζημιχάλης Νικόλαος- Φώτης, Χατζηοσμάν Αχμέτ, Χειβιδόπουλος Αναστάσιος, Χριστοφιλοπούλου Εύη, Χρυσοχοΐδης Μιχάλης.

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Αυτες ειναι οι 11 πολυεθνικές που ζήτησαν μισθό 250-300 ευρω ...

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΒΗΜΑ αυτες ειναι οι 11 πολυεθνικες που ζητησαν μισθο 250-300 ευρω ...


1. Μηνάς Ζωούλλης, διευθύνων σύμβουλος της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας.
2.Γιώργος Σπηλιόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της Barilla Hellas.
3.Γρηγόρης Αντωνιάδης, αντιπρόεδρος της Unilever Hellas.
4.Ανδρέας Καλατζόπουλος, γενικός διευθυντής της Philip Morris.
5.Κωνσταντίνος Φαλτσέτας, επικεφαλής της Henkel Hellas.
6.Κωνσταντίνος Μαγγιώρος, διευθύνων σύμβουλος της Friesland Campina -NOYNOY.
7.Ελ. Χαλουλάκος, διευθύνων σύμβουλος της Kraft Hellas.
8.Δημήτριος Πισιμίσης, διευθύνων σύμβουλος της Bic Violex.
9.Raymond Franke, επικεφαλής της Nestle.
10. Κατερίνα Αρβανιτάκη, υπεύθυνη πωλήσεων της SCA Hygiene Products.
11.Εμμανουήλ Παπαδάκης, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας οικοδομικών υλικών Ytong-Thrakon


Δύο μερούλες αν δεν πάρει κανένας Έλληνας προϊόντα από τις παραπάνω δουλεμπορικές σπείρες, θα το σκεφτούν πολύ προτού κάνουν άλλη τέτοια πρόταση.

Αν είναι αλήθεια, αποθρασύνθηκαν εντελώς... Σε λίγο θα μας θεωρήσουν ως σκλάβοι τους, οι οποίοι δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί... Απλά δεν βρίσκω λόγια πια.
 

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Ανώνυμοι… αποφασισμένοι… γίνεται;;;


Έχουμε ήδη τοποθετηθεί (εδώ) για την επιστολή των *αποφασισμένων* υπέρ του…προέδρου. Αν και οι συντάκτες της επιστολής είναι ιδιαίτερα Αποφασισμένοι να πουν την άποψή τους και να στηρίξουν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ξέχασαν από την πολλή αποφασιστικότητα να υπογράψουν την επιστολή!...
Εν έτει 2013, μία ανώνυμη πολιτική επιστολή η οποία μάλιστα περιφέρεται στα μέσα ενημέρωσης ως άποψη και προέρχεται από στελέχη του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, είναι η απόλυτη πολιτική παρακμή και λίγο πολύ ορίζει τους αποδέκτες της επιστολής ως ιθαγενείς!

Επιβάλλεται, λοιπόν, οι Αποφασισμένοι να μας πουν τα ονόματά τους διότι εγώ ο κακοπροαίρετος μπορώ κακώς να υποθέσω ότι την επιστολή υπαγόρευσε ο ίδιος ο Βενιζέλος στον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο. Είμαι βέβαιος ότι ο… πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δε θα έπραττε ποτέ κάτι τέτοιο καθώς δεν του το επιτρέπει η προσωπική, επαγγελματική, επιστημονική, πολιτική, κοινωνική και θεσμική του διαδρομή. Όμως, σε μία εποχή πλήρους καχυποψίας, καλό είναι να μην αφήνονται σκιές.


Τα ονόματα λοιπόν, στην πιάτσα, να γνωρίζουμε, μικροί και μεγάλοι, ποιοι στο καλό είναι αυτοί οι Ανώνυμοι-Αποφασισμένοι. Ειδάλλως, ας γίνουν Ανώνυμοι-Αλκοολικοί, ας συναντιούνται κάθε βδομάδα, να πιάνονται χέρι χέρι μπροστά στο εικόνισμα του Βενιζέλου και να λένε συντονισμένα τον όρκο της καρέκλας.

πηγή: epikairo.gr

Ανώνυμοι… αποφασισμένοι… γίνεται;;; Όσο για “αγανακτισμένους”, το καταλάβαμε προ πολλού ότι μπορεί να βρισκόταν ανάμεσα στους διαδηλωτές μπροστά στην Βουλή, εναντίον της κυβέρνησης Παπανδρέου… από όπου, μαζί με αυτούς της “λευκής απεργίας” της ίδιας της τότε κυβέρνησης, προετοίμαζαν μια άλλη είσοδο του Ευαγγέλου Βενιζέλου προς την προεδρική “καρέκλα”, όπως έκαναν και τότε, το 2007.

Να προσθέτω ένα ανέκδοτο:

Η άλλη δίπλα 150 κιλά λέει "θα φάω ένα τοστ να με κρατήσει"...

Τι είναι μαντάμ το τοστ να σε κρατήσει?

Άγκυρα?

Βαγγέλη, τι τους πέρασες τους “αποφασισμένους”… άγκυρα…? 

Από μας και πάλι έφαγες…

Καταγγελίες για φίμωση (από την ελληνική κυβέρνηση) των ανταποκριτών στις Βρυξέλλες, έτσι ώστε να μην βγει η αλήθεια

Γιατί η κυβέρνηση θέλει να μας φιμώσει – «Καίνε» τους ανταποκριτές στις Βρυξέλλες για να μην βγει η αλήθεια

Μία άνευ προηγουμένου φίμωση φαίνεται πως επιχειρούν υψηλόβαθμοι Έλληνες αξιωματούχοι κατά των δημοσιογράφων που μεταδίδουν πληροφορίες από τις Βρυξέλλες σχετικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων για το ελληνικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Στόχος της Αθήνας καθώς φαίνεται είναι η πλήρης διακοπή της ροής πληροφοριών από Ευρωπαίους αξιωματούχους προς Έλληνες δημοσιογράφους και η επιλεκτική μόνον μετάδοση των ειδήσεων. Η κυβέρνηση βλέπει την ρητορική της περί επιτυχημένης πορείας τόσο του προγράμματος όσο και της οικονομίας να καταρρέει μπροστά στην άρνηση των Βρυξελλών να δεχθεί τα «νούμερα» που παρουσιάζει το οικονομικό επιτελείο.

Χαρακτηριστική είναι η ανάρτηση του δημοσιογράφου και μόνιμου ανταποκριτή στις Βρυξέλλες, Νίκου Χρυσολωρά, ο οποίος μέσω του προσωπικού του προφίλ στο Facebook αποκάλυψε πως η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ενοχλητικές τις ειδήσεις που φτάνουν από την πρωτεύουσα του Βελγίου. «Δεν θέλουν να μας μιλάει κανείς και προσπαθούν να μας κάψουν σαν δημοσιογράφους. Γιατί φυσικά, όταν μιλάς σε ξένους αξιωματούχους, μπορεί και να σου πουν ότι η ''20 λεπτη συνάντηση" μεταξύ Σαμαρά-Μέρκελ έγινε μόνο στο μυαλό του Κεδίκογλου και ότι δεν είμαστε πιο κοντά στο κλείσιμο της αξιολόγησης, απ' ότι ήμασταν τον Σεπτέμβριο, και ότι υπάρχει "δημοσιονομικό κενό" (η κυβέρνηση το αρνείτο μέχρι τον Οκτώβριο) και ότι η Τρόικα δεν ζητάει μόνο αυξήσεις φόρων, αλλά και καταργήσεις/μειώσεις φόρων, οι οποίοι βολεύουν την κυβέρνηση και τους κρατάει (φόροι υπέρ τρίτων, ασφαλιστικές εισφορές, φόροι μεταβίβασης) και ότι η Τρόικα ζητάει να κλείσουν τελείως τα ΕΑΣ, και ότι τα νούμερα που τους δίνει η Αθήνα για τον προϋπολογισμό του 2014 θεωρούνται στις Βρυξέλλες βγαλμένα από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ή κάποιο άλλο έργο επιστημονικής φαντασίας», καταγγέλλει ο ανταποκριτής της Καθημερινής.

Την ίδια ώρα σύμφωνα με την ίδια καταγγελία η κυβέρνηση φαίνεται να έχει βάλει στο στόχαστρο μόνο τις Βρυξέλλες. Ο Μιχάλης Ιγνατίου, από την Ουάσινγκτον, αποκάλυψε πως δεν υπάρχει κάποιο εμπόδιο με την ροή ειδήσεων και την αποδελτίωση. «Και άκουσον-άκουσον, έδωσε εντολή η "Αθήνα" στη γενική γραμματεία ενημέρωσης να μην μας στέλνει την αποδελτίωση Βελγικού-κοινοτικού τύπου, δήθεν για να μας τιμωρήσει», καταγγέλλει ο ανταποκριτής της Καθημερινής.

Από τα παραπάνω είναι προφανές ότι η ελληνική πλευρά δεν επιθυμεί να γίνονται γνωστές οι θέσεις και οι απόψεις της Τρόικας και των Ευρωπαίων σε επιμέρους ζητήματα της διαπραγμάτευσης. Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση όχι μόνο παρουσιάζει εαυτήν ως μαχόμενη κατά των σκληρών τεχνοκρατών αλλά διατηρεί λ.χ. φόρους που η Τρόικα θέλει να καταργηθούν προκειμένου να παρουσιάζει φουσκωμένα έσοδα στην διαπραγμάτευση.

Η απροκάλυπτη αυτή φίμωση που επιχειρείται όμως δεν έχει να κάνει μόνο με την ροή πληροφοριών αλλά και την αναμετάδοση «κακών» για την κυβέρνηση ειδήσεων οι οποίες γκρεμίζουν τη ρητορική του success story. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των αποκαλύψεων που έκανε το koolnews.gr από τις Βρυξέλλες αναφορικά με την πορεία των μεταρρυθμίσεων.

Υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι έκαναν άνευ προηγουμένου αποκαλύψεις λέγοντας πως όχι μόνο η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε σχέση με άλλες χώρες που βρίσκονται σε Μνημόνιο αλλά και ότι η πορεία των εξαγωγών μας βρίσκεται ακόμη «στον πάτο». Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αποκάλυψαν ότι ήταν στρατηγική επιλογή της ελληνικής κυβερνήσης η οριζόντια μείωση σε μισθούς και συντάξεις και η αύξηση των φόρων προκειμένου να μη θιγούν ορισμένα συμφέροντα τα οποία θα κλόνιζαν το πολιτικό σύστημα.

Επιπλέον από τις Βρυξέλλες κατέστη σαφές από τεχνοκράτη που βρίσκεται στον στενό κύκλο του Όλι Ρεν ότι όχι μόνο το ελληνικό χρέος δεν θα κουρευτεί αλλά ότι θεωρείται βιώσιμο και η αποπληρωμή του θα γίνει κανονικά. Χαρακτήρισε δε την όλη συζήτηση που ανακινείται από την ελληνική πλευρά, εντελώς ανήθικη!

Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου δύο τέτοιες αποκαλύψεις θα έπρεπε να ήταν πρώτο θέμα σε όλα τα ΜΜΕ, ιδίως δε μετά την πρωτοφανή κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία. Ωστόσο στην Ελλάδα τα περισσότερα μεγάλα μέσα ενημέρωσης δεν μπήκαν στον κόπο ούτε να αναπαράγουν την είδηση, επιβεβαιώνοντας εμμέσως πλην σαφώς τις παραπάνω καταγγελίες, οι οποίες δημιουργούν ένα οιωνεί καθεστώς λογοκρισίας.

Για εμάς τους δημοσιογράφους αυτές οι καταγγελίες είναι – ή θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον συγκλονιστικές αφού η δημοσιογραφία χωρίς «off the record» απλά δεν μπορεί να γίνει. Εκτός του ότι ο Κώδικας Δεοντολογίας των Δημοσιογράφων στο άρθρο 2, Παράγραφος θ΄ προστατεύει απόλυτα το επαγγελματικό απόρρητο ως προς την πηγή των πληροφοριών που εξασφάλισε ο δημοσιογράφος υπό εχεμύθεια, είναι απολύτως σαφές ότι όταν ένας αξιωματούχος μιλά σε δημοσιογράφο υπό καθεστώς off-the-record σημαίνει ότι του αποκαλύπτει μια είδηση η οποία θα παρουσιαστεί να αποδίδεται σε πηγές, σε Ευρωπαίο αξιωματούχο κτλ. Αυτό γίνεται γιατί σε πολλές περιπτώσεις πολλοί αξιωματούχοι δεν μπορούν να δημοσιοποιήσουν επωνύμως τις απόψεις τους.

Αυτή η τακτική διασφαλίζει όχι μόνο την πηγή των πληροφοριών αλλά και τον δημοσιογράφο ο οποίος κατευθύνει ανάλογα την έρευνά του. Διεθνώς η off-the-record συνομιλία δεν έχει καμία σχέση με αυτό που στην Ελλάδα είναι γνωστό ως «παραπολιτικό» δημοσίευμα καθώς σημαίνει πως υπάρχει όντως μια πηγή που επιθυμεί να παραμείνει υπό καθεστώς ανωνυμίας.

Είναι προφανές πως όταν ένας δημοσιογράφος υποχρεώνεται να αποκαλύψει την πηγή του και να δημοσιοποιήσει την συνομιλία χάνει για πάντα την πρόσβαση που είχε. Συνεπώς η καταγγελλόμενη πίεση που δέχονται οι συνάδελφοι στις Βρυξέλλες μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη διακοπή της ροής πληροφοριών από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς τους Έλληνες δημοσιογράφους αν έστω και μια μικρή μερίδα υποκύψει και αποκαλύψει τις πηγές της.

Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι δραματική για το επίπεδο της δημοσιογραφίας και αποτελεί ουσιώδες ζήτημα δημοκρατίας, αφού έτσι το μόνο που θα είναι γνωστό στον ελληνικό λαό θα είναι οι κυβερνητικές θέσεις και όχι οι προσεγγίσεις και οι εκτιμήσεις των εταίρων μας που συμμετέχουν στην διαπραγμάτευση.


Καλούμε την ΕΣΗΕΑ, κάθε ένωση δημοσιογράφων αλλά και τους βουλευτές να πάρουν θέση στο ζήτημα και να μεταφέρουν τις σχετικές καταγγελίες στη Βουλή.


Σχόλιο μου: Αν είναι αλήθεια, υπάρχει μέγιστο πρόβλημα δημοκρατίας. Λογικά, όλα μπορούμε να τα περιμένουμε από μια κυβέρνηση που φιμώνει την δημόσια τηλεόραση, την οποία επανιδρύει προσλαμβάνοντας τους αρεστούς της, όπως και ευνοεί στα μέγιστα τα εκδοτικά και τηλεοπτικά ιδιωτικά συμφέροντα, εις βάρος της ενημέρωσης του λαού, ενημέρωση που δεν είναι πια ούτε  υπεύθυνη, ούτε αντικειμενική, αλλά γκεμπελική πέρα για πέρα. Πράξη που έρχεται σαν συνεπής ακολουθία μιας κυβέρνησης της αποστασίας, μιας κυβέρνησης τύπου “αποφασίζουμε και διατάζουμε”, με απώτερο σκοπό το να μην επιτρέψει στον λαό να πάρει αποφάσεις για αυτόν, την απόλυτη απαγόρευση της έκφρασης της βούλησης του, την απαγόρευση της άμεσης δημοκρατίας.  

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Reuters: Αν η ελληνική κυβέρνηση πάρει νέα μέτρα θα πέσει

Άρθρο φωτιά για το πολίτικο σκηνικό στην Ελλάδα δημοσιεύει το Reuters και επιτίθεται στην κυβέρνηση Σαμαρά για την οποία υποστηρίζει πως «το μεταρρυθμιστικό έργο της δεν έχει φτάσει ούτε στα μισά του δρόμου». Μάλιστα ο αρθρογράφος Χιούγκο Ντίξον τονίζει πως ο κυβερνητικός συνασπισμός του Αντώνη Σαμαρά είναι τόσο εύθραυστος που θα μπορούσε να καταρρεύσει εάν η Τρόικα επιβάλει περισσότερα μέτρα λιτότητας.

«Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει την ελληνική κρίση σε νέα φάση. Το καλύτερο στοίχημα για την κυβέρνηση είναι να διαχωρίσει ρητά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις από τη λιτότητα και να πείσει τους πιστωτές ότι η προσπάθειά της για τις μεταρρυθμίσεις είναι σοβαρή ενώ η λιτότητα δεν είναι απαραίτητη», αναφέρει χαρακτηριστικά.


Η κυβέρνηση δεν ξέρει πως να χειριστεί τις συζητήσεις με την Τρόικα

Παράλληλα στο άρθρο αναφέρεται πως η κυβέρνηση δείχνει διχασμένη για το πώς να χειριστεί τις συζητήσεις με την Τρόικα, αφού δεν έχει προχωρήσει καθόλου στις μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να είχε κάνει. «Η κυβέρνηση δεν έχει κάνει αρκετά για να εκθέσει τα κεκτημένα συμφέροντα που πνίγουν την οικονομία. Δεν έχει πατάξει τη φοροδιαφυγή και δεν έχει προχωρήσει αρκετά στην ιδιωτικοποίηση περιουσίας του δημοσίου».

Η αρχική της αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν να στυλώσει τα πόδια και να αρνηθεί να λάβει νέα μέτρα, χρησιμοποιώντας την απειλή μίας κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εκβιαστικά προς τους πιστωτές. Δεδομένης της εχθρότητας σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες προς την Ελλάδα , ειδικότερα στη Γερμανία, μία τέτοια προσέγγιση δεν θα ήταν συνετή. Καλύτερα θα ήταν να υποστηρίξει η Ελλάδα πως η οικονομία της δεν χρειάζεται νέα μέτρα λιτότητας, αλλά να δεχθεί ότι απαιτούνται μεταρρυθμίσεις. Πέρα από την πάταξη της φοροδιαφυγής και τις ιδιωτικοποιήσεις, η βασική προτεραιότητα είναι να απελευθερωθούν τα κεκτημένα συμφέροντα που θερίζουν την οικονομία με τους περιοριστικούς τους όρους. Για παράδειγμα, η διύλιση και η διανομή πετρελαίου μοιάζει με καρτέλ, ενώ επαγγέλματα όπως οι συμβολαιογράφοι έχουν κεντρικές δομές αμοιβών»

Ούτε ο Αλέξης Τσίπρας πείθει

Από την έντονη κριτική του Reuters δεν γλίτωσε ούτε ο Αλέξης Τσίπρας, για τον οποίο ο αρθρογράφος λέει «Αν και ο Αλέξης Τσίπρας έχει κατεβάσει τους τόνους στην πολεμική αντιτροϊκανή ρητορική του, θα δυσκολευθεί να ελέγξει το κόμμα του εάν προχωρήσει σε πολλούς συμβιβασμούς με τους πιστωτές της χώρας».


Προσθέτει μάλιστα «Δύσκολα μπορεί να προβλέψει κανείς τι θα συμβεί εάν η κυβέρνηση καταρρεύσει. Κανένα από τα βασικά σενάρια όμως – μία αδύναμη κυβέρνηση τεχνοκρατών νέες εκλογές με ισχυρή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ – δεν είναι ευχάριστο…. Από την άλλη πλευρά, ένα σκίσει τη συμφωνία με την Τρόικα, τότε η Ελλάδα μπορεί να μπει σε ένα νέο φαύλο κύκλο που μπορεί να καταλήξει σε εφαρμογή κεφαλαιακών περιορισμών και έξοδο της χώρας από το ευρώ.

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

ΓΙΑΤΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ

«Υπάρχει διέξοδος;
Είναι εύκολο να θέτεις τέτοια ερωτήματα, αλλά είναι δύσκολο να τα απαντήσεις με κάποιο βαθμό βεβαιότητας.
Εντούτοις, πρέπει να προσπαθήσω όσο καλύτερα μπορώ, αν και είναι εν γνώσει μου το γεγονός ότι
τα συναισθήματα και οι επιδιώξεις μας βρίσκονται πολύ συχνά σε αντίθεση και δεν μπορούν να εκφραστούν με εύκολες και απλές φόρμουλες.
Ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα μοναχικό και κοινωνικό ον.
Σαν μοναχικό ον προσπαθεί να προστατέψει την ύπαρξή του καθώς και την ύπαρξη αυτών που είναι κοντά του, να ικανοποιήσει τις προσωπικές του επιθυμίες και να αναπτύξει τις έμφυτες ικανότητές του.
Σαν κοινωνικό ον προσπαθεί να κερδίσει την αναγνώριση και τη στοργή των συνανθρώπων του, να μοιραστεί τις χαρές τους, να τους παρηγορήσει στη θλίψη τους και να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσής τους.
*
(...) Η αφηρημένη έννοια "κοινωνία" για ένα άτομο σημαίνει το σύνολο των άμεσων και των έμμεσων σχέσεών του με τους συγχρόνους του, αλλά και με όλους τους ανθρώπους προηγούμενων γενεών.
Το άτομο είναι σε θέση να σκεφτεί, να αισθανθεί, να παλέψει και να εργαστεί για τον εαυτό του. Εξαρτάται τόσο πολύ όμως από την κοινωνία - στη φυσική, διανοητική και συναισθηματική του ύπαρξη - που είναι
αδύνατο να διανοηθεί ή να κατανοήσει τον εαυτό του έξω από το πλαίσιο της κοινωνίας.
Είναι η "κοινωνία" που προμηθεύει στον άνθρωπο το φαγητό, την ένδυση, το σπίτι, τα εργαλεία της δουλειάς, τη γλώσσα, τους τύπους σκέψεως και το μεγαλύτερο μέρος των σκέψεών του. Η ζωή του επιτυγχάνεται μέσα από την εργασία και τα επιτεύγματα πολλών εκατομμυρίων και του παρελθόντος και του παρόντος, τα οποία είναι κρυμμένα πίσω από τη λέξη "κοινωνία" (...)
η ανθρωπότητα αποτελεί σήμερα μια πλανητική κοινότητα παραγωγής και κατανάλωσης.
*
Εχω τώρα φτάσει σε εκείνο το σημείο, που μπορώ να υποδείξω σύντομα τι κατά τη γνώμη μου αποτελεί την ουσία της κρίσης που αντιμετωπίζει η εποχή μας. Αφορά τη σχέση του ατόμου με την κοινωνία(...).
Ο άνθρωπος μπορεί να βρει νόημα στη ζωή - που είναι σύντομη και επικίνδυνη - μόνο αφιερώνοντας τον εαυτό του στην κοινωνία.
*
Η κύρια πηγή του κακού, κατά τη γνώμη μου, είναι
η οικονομική αναρχία της καπιταλιστικής κοινωνίας (...).
Εχουμε μπροστά μας μια τεράστια κοινότητα παραγωγών, τα μέλη της οποίας ακατάπαυστα προσπαθούν να στερήσουν ο ένας από τον άλλο τα φρούτα της ομαδικής εργασίας - όχι διά της βίας, αλλά μέσω μιας πιστής συμμόρφωσης σε ένα σύστημα νομικών κανόνων.
Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι τα μέσα παραγωγής - δηλαδή ολόκληρη η παραγωγική ικανότητα, η οποία είναι αναγκαία για την παραγωγή καταναλωτικών αγαθών, αλλά και επιπρόσθετα απαραίτητα αγαθά - μπορεί νομικώς, και κατά μεγάλο μέρος έτσι είναι, να είναι η ατομική ιδιωτική περιουσία.
*
(...) Ο κάτοχος των μέσων παραγωγής είναι σε θέση να κυνηγήσει την ικανότητα για εργασία που κατέχει ο εργάτης. Χρησιμοποιώντας τα μέσα παραγωγής ο εργάτης δημιουργεί νέα προϊόντα, τα οποία και θα αποτελέσουν περιουσία του κεφαλαιούχου.
Το ουσιαστικό σημείο της διαδικασίας αυτής είναι η σχέση μεταξύ των προϊόντων που παράγει ο εργάτης και της αμοιβής του, που και τα δύο μετρούνται σε πραγματική αξία (...).
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι ακόμα και θεωρητικά
η αμοιβή του εργάτη δεν καθορίζεται από την αξία των προϊόντων που έχει παραγάγει.
*
Το ιδιωτικό κεφάλαιο τείνει να συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια (...).
Το αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων είναι μια ολιγαρχία του ιδιωτικού κεφαλαίου με τεράστια δύναμη, που δεν είναι δυνατό να ελεγχθεί αποδοτικά, ακόμα και από μια δημοκρατικά πολιτικά οργανωμένη κοινωνία.
Αυτό είναι αλήθεια, αφού τα μέλη των νομοθετικών Σωμάτων εκλέγονται μέσω πολιτικών κομμάτων, τα οποία χρηματοδοτούνται ή επηρεάζονται από το ιδιωτικό κεφάλαιο, το οποίο για πολύ πρακτικούς λόγους διαχωρίζει τους ψηφοφόρους από τους νομοθέτες.
Το αποτέλεσμα είναι οι αντιπρόσωποι του λαού να μην προστατεύουν επαρκώς τα συμφέροντα των λιγότερο προνομιούχων τμημάτων του λαού. Επιπρόσθετα, υπό τις υπάρχουσες συνθήκες
το ιδιωτικό κεφάλαιο ελέγχει - άμεσα ή έμμεσα - τις κύριες πηγές πληροφόρησης (Τύπο, ραδιόφωνο, εκπαίδευση).
Για το λόγο αυτό, είναι εξαιρετικά δύσκολο και τις περισσότερες φορές τελείως αδύνατο για έναν πολίτη να εξάγει αντικειμενικά συμπεράσματα και να κάνει έξυπνη χρήση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
*
»(...) σε μια οικονομία που βασίζεται στην ιδιωτική ιδιοκτησία του κεφαλαίου (...) τα μέσα παραγωγής (κεφάλαιο) είναι προσωπική ιδιοκτησία και οι κάτοχοί τους τα διαθέτουν όπως οι ίδιοι θέλουν (...).
Η παραγωγή γίνεται για το κέρδος και όχι για το όφελος.
Δεν υπάρχει καμιά βεβαιότητα ότι όλοι όσοι είναι σε θέση και έχουν τη θέληση να δουλέψουν, θα μπορούν πάντοτε να βρουν μια δουλειά.
Ενας "στρατός" από ανέργους υπάρχει σχεδόν πάντοτε. Ο εργάτης διακατέχεται από το συνεχή φόβο ότι μπορεί να χάσει τη δουλειά του. Αφού οι άνεργοι και οι χαμηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι δεν αποτελούν μια κερδοφόρα αγορά, η παραγωγή καταναλωτικών αγαθών υποχρεωτικά περιορίζεται και η συνέπεια είναι οι μεγάλες δυσκολίες.
*
Η τεχνολογική ανάπτυξη πολύ συχνά έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση των ανέργων, παρά τη διευκόλυνση της εργασίας για όλους.
Το κίνητρο του κέρδους, σε συνδυασμό με τον ανταγωνισμό μεταξύ των κεφαλαιοκρατών, είναι υπεύθυνο για μια αποσταθεροποίηση στη συσσώρευση και χρησιμοποίηση του κεφαλαίου, η οποία οδηγεί σε συνεχώς αυξανόμενες και σοβαρές υφέσεις.
Ο χωρίς όρια ανταγωνισμός οδηγεί σε τεράστια απώλεια εργασίας, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται και ένας ακρωτηριασμός της κοινωνικής συνείδησης των ατόμων.
*
Θεωρώ ότι αυτός ο ακρωτηριασμός των ατόμων είναι το χειρότερο κακό του καπιταλισμού (...). Είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχει μονάχα ένας δρόμος για την εξάλειψη αυτών των θανατηφόρων κακών.
Είναι η δημιουργία μιας σοσιαλιστικής οικονομίας σε συνδυασμό με ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που θα είναι προσανατολισμένο προς την επίτευξη κοινωνικών στόχων.
Σε μια τέτοια οικονομία, τα μέσα παραγωγής ανήκουν στην ίδια την κοινωνία και χρησιμοποιούνται σε μια σχεδιασμένη φόρμα.
Μια σχεδιασμένη οικονομία, η οποία προσαρμόζει την παραγωγή στις ανάγκες της κοινότητας, θα διένειμε τη δουλειά που πρέπει να γίνει σε όλους όσοι έχουν την ικανότητα για εργασία και θα εγγυόταν τα προς το ζην σε όλους τους ανθρώπους στις γυναίκες και στα παιδιά.
Η εκπαίδευση του ατόμου, σε συνδυασμό με την προώθηση των ιδιαίτερων ικανοτήτων του, θα προσπαθήσει να αναπτύξει στο άτομο αυτό ένα αίσθημα ευθύνης απέναντι στον συνάνθρωπό του, αντί του αισθήματος εξύμνησης της δύναμης (...).
*
Ο σοσιαλισμός κατευθύνεται σ' ένα κοινωνικό ηθικό άκρο.
Η επιστήμη όμως δεν μπορεί να δημιουργήσει άκρα και ακόμα λιγότερο, να τα ενσταλάξει στα ανθρώπινα όντα. Το περισσότερο που μπορεί να κάνει η επιστήμη, είναι να παρέχει τα μέσα με τα οποία μπορούν να επιτευχθούν τα άκρα αυτά.
Πρέπει να προσέξουμε, ώστε να μην υπερεκτιμήσουμε την επιστήμη και τις επιστημονικές μεθόδους, όταν το ζήτημα αφορά ανθρώπινα προβλήματα.
Και δεν πρέπει να υποθέτουμε ότι οι ειδικοί είναι και οι μόνοι που έχουν το δικαίωμα να εκφέρουν γνώμη σε ζητήματα που επηρεάζουν την οργάνωση της κοινωνίας».
*
(Τα αποσπάσματα είναι από το άρθρο του Αλμπερτ Αϊνστάιν με τίτλο «ΓΙΑΤΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ»

που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο 1o τεύχος του αμερικανικού περιοδικού Monthly Review, το 1949).