Σολομώντεια λύση

Ο Σολομών, βασιλιάς του Ισραήλ, ήταν γιος του Δαβίδ και κυβέρνησε για σαράντα χρόνια, από το 971 έως το 931 π.Χ. αναλαμβάνοντας το θρόνο στην ηλικία περίπου των είκοσι χρόνων. Διακρίθηκε όχι στα πεδία των μαχών, αλλά στο πεδίο της σκέψης, του σχεδιασμού, των διαπραγματεύσεων και της οργάνωσης.
Κατά την παράδοση, ο Σολομών είδε στον ύπνο του τον Θεό, ο οποίος τον ρώτησε τι θα προτιμούσε να του χαρίσει, δόξα, πλούτη ή σοφία; Και ο Σολομών εκ των τριών διάλεξε τη Σοφία και γι' αυτό ο Θεός ευχαριστημένος από την επιλογή του, του χάρισε και τα τρία, πλούτη από το εμπόριο, δόξα από τους λαούς της εποχής του, αλλά και σοφία για να διοικήσει το λαό του.
Στην Αγία Γραφή και συγκεκριμένα στο 3ο κεφάλαιο του βιβλίου Βασιλειών Γ' πρωτοαναφέρεται η αλληγορική ιστορία του σοφού βασιλιά Σολομώντα, ο οποίος χρησιμοποιεί ένα στρατήγημα, προκειμένου να βρει την αλήθεια και να ξεγελάσει τις διαδίκους, ώστε να αποκαλύψουν τις αληθινές τους σκέψεις και συναισθήματα.
Η φράση σολομώντεια λύση σημαίνει λύση σε κάποιο δύσκολο πρόβλημα ή δίλημμα, που θεωρείται σοφή, δίκαιη αλλά και ενδεχομένως σκληρή:
“Τότε φάνηκαν δυο γυναίκες και παρουσιάστηκαν στο βασιλιά. Και είπε η πρώτη: «Κύριε, εγώ και αυτή η γυναίκα κατοικούμε στο ίδιο σπίτι και γεννήσαμε σ’ αυτό το σπίτι. Και την τρίτη ημέρα αφού γέννησα εγώ, γέννησε κι αυτή η γυναίκα. Και ήμασταν οι δυο μας και δεν υπήρχε κανείς μαζί μας στο σπίτι, εκτός από μας τις δύο. Και τη νύχτα πέθανε ο γιος αυτής της γυναίκας, επειδή αποκοιμήθηκε και τον πλάκωσε• κι αυτή σηκώθηκε τα μεσάνυχτα, πήρε το γιο μου από την αγκαλιά μου και τον έβαλε στον κόρφο της, ενώ το γιο της το νεκρό τον έβαλε στον κόρφο μου• και σηκώθηκα το πρωί, για να θηλάσω το γιο μου, αλλά ήταν νεκρός• αφού το πρωί τον παρατήρησα καλά, κατάλαβα πως δεν ήταν ο γιος μου που είχα γεννήσει.» Και η δεύτερη γυναίκα είπε: «Όχι, αλλ' ο ζωντανός είναι ο γιος μου, ενώ ο νεκρός είναι ο γιος σου.» Κι εκείνη είπε: «Όχι, ο δικός μου γιος ζούσε, ο δικός σου είναι νεκρός.»Έτσι μίλησαν μπροστά στο βασιλιά. Και ο βασιλιάς είπε: «Εσύ λες: Αυτός ο ζωντανός είναι ο γιος μου, ενώ ο γιος αυτής είναι νεκρός• κι η άλλη λέει τα αντίθετα.» Και ο βασιλιάς είπε: «Φέρτε μου ένα μαχαίρι». Και έφεραν το μαχαίρι μπροστά στο βασιλιά. Και ο βασιλιάς είπε: «Χωρίστε το ζωντανό παιδί που θηλάζει στα δύο, και δώστε το μισό στη μία, και το άλλο μισό στην άλλη.» Τότε, η γυναίκα της οποίας ήταν ο ζωντανός γιος, αποκρίθηκε στον βασιλιά -επειδή σπλαχνίστηκε το γιο της- και είπε: «Κύριε, δώστε το παιδί σ' αυτή και μη το θανατώσετε με κανέναν τρόπο.» Η άλλη όμως είπε: «Ούτε δικό μου ας είναι, ούτε δικό της• διαμελίστε το.» Και αποκρίθηκε ο βασιλιάς και είπε: «Δώστε το ζωντανό παιδί σ' αυτή που μίλησε πρώτη και μη το θανατώσετε με κανέναν τρόπο• αυτή είναι η μητέρα του.» Και όλος ο Ισραηλιτικός λαός άκουσε για την κρίση του βασιλιά και φοβήθηκε το βασιλιά• επειδή είδαν ότι υπήρχε μέσα του η σοφία του Θεού, για να κάνει κρίση.”
Τώρα θα με ρωτήσετε τι σχέση έχει με την προηγούμενη ανάρτηση. ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΟΣ! Απλά με συγκινεί πολύ αυτή η αληθινή μάνα… και λέω όσο υπάρχει τέτοια αγάπη υπάρχει ελπίδα και για το παιδί… έστω και αν αυτό λέγεται Ελλάδα. Αρκεί εμείς να είμαστε σοφοί!!!
Υ.Γ. Όλους αυτούς τους μήνες που περάσανε από τον προηγούμενο Νοέμβρη, περιμένω να δω το αποτέλεσμα της «Δίκης». Και ας είναι να διαλέξουμε ανάμεσα στον Ιούδα η του Βαραββά. Εύχομαι να μας πλημμυρίζει η θεϊκή έμπνευση βαθιά μες στις ψυχές μας και να μας φωτίζει με Σοφία και Αγάπη! Έστω και αν είμαστε απλοί άνθρωποι. Αλλιώς, νομίζω ότι… αν ο Ιησούς θα ζούσε τώρα δεν θα είχε πει: «Συγχώρησε τους Πατέρα, γιατί δεν ξερόυν τι κάνουν…» Αυτά ΔΕΝ θα τα ήθελε πια ούτε ο Θεός!!!