Θέλουν οι κουφάλες την τσατσά τους...

Πριν 2 χρόνια το έπαιζε αντιμνημονιακός και- αν και προστατευομενος συγγραφεύς των συγκεκριμένων εκδοτικών οίκων- βγήκε βουλευτής με την συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ.  Πριν τρεις μήνες περίπου το “όλο ΠΑΣΟΚ” τον κορόιδευε αδρά, θεωρώντας τον ως ο πολιτικός που θα μείνει στην ιστορία του τόπου επειδή «πήδηξε την μισή Αθήνα», όπως ο ίδιος δήλωσε δημόσια. Χθες στεκόταν περήφανα δίπλα σε άλλους προστατευμένους- πανεπιστημιακούς- του συστήματος μεγαλοεκδοτών και της υπόλοιπης καμόρας που μας κυβερνά υπό σκιά… όπως και δίπλα στο “όλο ΠΑΣΟΚ” που τώρα τον γλύφει, με το αποτρόπαιο θράσος κάποιου που γλύφει εκεί οπού έφτυσε… Το ασύλληπτο είναι ότι ο ίδιος το ξέρει αδιαμφισβήτητα και όμως αρέσκεται να τους χαμογελάει, ως γνήσιος κολλητός τους τώρα. Κολλητός σε όλα του, πρωταρχικά ως συμπεριφορά, που υιοθετεί απόλυτα, αφού τα ίδια πράττει άλλωστε και ο ίδιος αντίστροφα, φτύνοντας λεκτικά το ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που έως χθες έγλυφε. Όλα για το προσωπικό όφελος και μόνο. Ο λόγος για τον πρώην “αντιμνημονιακός” συριζαίο Τατσόπουλο (που τώρα ψάχνει μια “μνημονιακή εφικτή λύση” ανάμεσα στις άλλες “κουφάλες” της «ελιάς» των «58», ως άλλη μια περιπλανώμενη “μπιστιά”, όντως χωρίς άλλη ιδεολογία που να τους ενώνει, εκτός από αυτή που εξυπηρετεί τα προσωπικά συμφέροντα). Το λες και κατάντια της πολιτικής ζωής του τόπου… αλλά έπρεπε να είχες πάρει πρέφα για το τι μέλλει να γίνει, από την στιγμή που έσπρωχναν στο προσκήνιο με το ζόρι μια «Σελήνη» του Φώσκολου και μια αργόμισθη δημοσιογράφο και φοιτήτρια έξω από τους τοίχους των πανεπιστημίων, όπως η Καϊλή. Τώρα απλά έχεις και τα… αρσενικά… Η αλλιώς, θέλουν οι κουφάλες την τσατσά τους.

Υ.Γ. Όσο βλέπω την φωτογραφία και ο τρόπος που τον κοιτάζουν, ως θαύμα ένα πράγμα, σκέπτομαι ότι χαίρονται οι άνθρωποι μήπως και τους πολλαπλασιάζει… άλλωστε έχει τον τρόπο του…