Πόσο ακόμα πιο γελοίος;

Το συμπέρασμα της δια-καναλικής συνέντευξης του Ευάγγελου Βενιζέλου, όπως την αντιλήφθηκα :

“Αναγνωρίζω εμμέσως πλην σαφώς ότι το ΠΑΣΟΚ είναι παπανδρεϊκό, διότι είμαι … διάνοια ΕΓΩ. Ως εκ τούτου γλύφω τους παπανδρεϊκούς, προσπαθώντας να τους προσεγγίζω ως “διάνοια” που είμαι ΕΓΩ: τον κρατάω σφικτά τον Παπανδρέου από κοντά MOY, μην τυχόν και μείνω μόνος ΜΟΥ με τρεις και ο κουκου-λόπουλος, αλλά ταυτόχρονα τον πολεμάω τον Παπανδρέου άδικα, αδυσώπητα και αλύπητα, κρυφά η φανερά, φορτώνοντας του την όποια βλακεία κάνω ΕΓΩ. Κάθομαι συνάμα ΕΓΩ, ο εκσκαφέας του Παπανδρέου, ως «πυλώνας σταθερότητας» του Σαμαρά, διότι έχω την ίδια “ιδεολογία” με τον Σαμαρά (του κ…λου ΜΟΥ και ΤΟΥ) και διότι ξέρω ότι αυτές είναι οι τελευταίες μας (ΜΟΥ και ΤΟΥ) μέρες στην πολιτική. Κατόπιν αυτού σπρώχνω στην πολιτική σκηνή καινούργια πρόσωπα με τα παλιά ΜΟΥ (και ΤΟΥ Σαμαρά) “ήθη” του προσωπικού συμφέροντος και πάνω απ’όλα ως συνεχιστές της διαπλοκής με τα μεγάλα συμφέροντα, όπως και έχω εντολή από αυτά.”

Και όλα αυτά ως κερασάκι στην τούρτα που μας παρουσιάζει το «ευφυές» επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης τις τελευταίες μέρες.

Και μετά αναρωτιούνται γιατί σιχαίνονται οι Έλληνες με τους πολιτικάντες του «άλλα λέμε και άλλα κάνουμε» και της πολιτικής κωλοτούμπας.

Ένα πράγμα τους αναγνωρίζω: μας προκαλούν ένα κοινό εύθυμο συναίσθημα, αν μη τι άλλο… τους ρωτώ ευθέως: πόσο γελοίοι μπορείτε να γίνεστε ακόμα;;;