Το διακύβευμα είναι η Δημοκρατία.

“Αν το 1974 το διακύβευμα ήταν η απεξάρτηση από ξένες δυνάμεις, σήμερα το διακύβευμα είναι η απεξάρτηση από μια πελατειακή πρακτική και λογική του ελληνικού κράτους που αποτέλεσε την ρίζα μια νέας εξάρτησης σε δανειστές και δανεικά και σε πελατειακά κατεστημένα.

Το διακύβευμα είναι η Δημοκρατία.

Είναι μια δημοκρατική επανάσταση στους θεσμούς της χώρας.”

"Στη ζωή μου, στην πολιτική, έκανα πάντα ένα βήμα μπροστά. Παίρνοντας κόστος και ρίσκο, αλλά πάντοτε με γνώμονα το συμφέρον της Δημοκρατίας, της πατρίδας και του πολίτη.

Και κάθε φορά άκουγα τα σχολιανά μου. κάθε φορά άκουγα οτι είμαι ανεύθυνος, επικίνδυνος, το θυμάμαι όταν μίλησα υπέρ της ελεύθερης ραδιοφωνίας και επισκέφτηκα το σταθμό, του δημάρχου τότε Μιλτιάδη Έβερτ, τα άκουσα... . Όταν νομοθετούσα το ανοιχτό πανεπιστήμιο και το Ι.Β. ήμουν τότε ανθέλληνας. Όταν μίλησα για την ανάγκη να απελευθερώσουμε τα πανεπιστήμια απο το κράτος και να μπορουν να γίνουν, μη κερδοσκοπικά, μη κρατικά πανεπιστήμια, όταν είπα να μην φυλακίζουμε εκείνους που χρησιμοποιούν ναρκωτικά, να τους θεραπεύουμε, και να πάμε σε μια αποποινικοποίηση ουσιών όπως της κάνναβης , βεβαίως τα άκουσα...

Οταν στο κίνημα μου είπα διαφάνεια να μπαίνουν τα Μ.Μ.Ε. , να δημιουργούνται επιτροπές , να ψηφίζονται οι σύνεδροι με διαδικασίες κάλπης, κάποιοι με κατηγόρησαν οτι προωθώ κάλπικο κόμμα. Οταν πρότεινα να εκλέγεται ο πρόεδρος του κόμματος απο τον πολίτη, πλατιά, πολλοί φοβήθηκαν και μιλούσαν για παρωδία. Σήμερα, η πρακτική αυτή υιοθετείται απο κόμματα σε όλη την Ευρώπη, όχι μόνο την αξιωματική αντιπολίτευση. Όταν νομοθετούσα το εγγυημένο ποσοστό των μουσουλμανοπαίδων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, πολλοί εξέφρασαν φόβους, σήμερα είναι βασικός πυλώνας ένταξή τους στην κοινωνία μας. Όταν κουβαλούσα έναν υπολογιστή και μιλούσα για το διαδίκτυο, ως μια επανάσταση για τη δημοκρατία και τη διαφάνεια, πολλοί γελούσαν. Και όμως σήμερα εφαρμόζουμε ηλεκτρονικά τη διαύγεια και φέρνουμε το ψηφιακό σχολείο στο νέο μαθητή. Όταν μίλησα για άμεση εκλογή του προέδρου της Ε.Ε. είπαν αυτός είναι εκτός τόπου και χρόνου. Σήμερα πια συζητιέται σοβαρά. Όταν ξεκίνησα το άνοιγμα προς την Τουρκία, ήμουν και πάλι προδότης. Σε λίγο καιρό όμως όλοι χαιρέτησαν τις πολλές συμφωνίες με τη γείτονα χώρα. Και παρά τις δυσκολίες έχουμε 11 χρόνια μιας καλύτερης σχέσης, χωρίς συγκρούσεις. Όταν παλέψαμε για το Ελσίνκι και την ένταξη της Κύπρου λίγοι το πίστευαν. Όμως έγινε πραγματικότητα. όχι όλα αυτά δεν ήτανε τυχοδιωκτισμός. ήταν μια απλή απόφαση.

-Να μη μείνω στα τετριμμένα.

-Να μη μείνω στις νόρμες της συντήρησης!

-Να σπάω τα ταμπού για το καλό του τόπου!

Όπως και σπάω ταμπού με το δημοψήφισμα. Να φύγουμε απο τις παραδόσεις του Βυζαντινισμού, να πάμε στις παραδόσεις τις αρχαιοελληνικές της άμεσης δημοκρατίας. κι ας φοβηθεί, το πολιτικό κατεστημένο."

Γεώργιος Α. Παπανδρέου